Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα αμπέλια θα πρέπει να προειδοποιήσουν τους παραγωγούς ελαιολάδου

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, σε λιγότερο από σαράντα χρόνια, τα τρία τέταρτα των αμπελουργικών περιοχών στη Γη δεν θα είναι κατάλληλα για καλλιέργεια αμπέλου λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Στην περιοχή της Μεσογείου όπου ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να είναι μεγάλος, οι αμπελουργικές περιοχές ενδέχεται να συρρικνωθούν έως και 68 τοις εκατό και παρόμοιες μειώσεις αναμένονται για την Αυστραλία, τη Χιλή, τη Νότια Αφρική και την Καλιφόρνια.

Η μελέτη προβλέπει ότι αρκετά σύντομα αυτοί οι αμπελώνες θα μετακινηθούν σε άλλα εδάφη που θα έχουν τις προϋποθέσεις για την καλλιέργεια των σταφυλιών, όπως η βόρεια Ευρώπη, η βορειοδυτική Αμερική και οι περιοχές της κεντρικής Κίνας.

Ομοίως, οι καιρικές αλλοιώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά παραγωγή ελαιολάδου περιοχές, ειδικά στη λεκάνη της Μεσογείου. Οι ελιές είναι πιο σκληρές από τα αμπέλια και μπορούν να ευδοκιμήσουν σε πολλά διαφορετικά εδάφη και υπό διάφορες καιρικές συνθήκες. Δίνουν ελαιόλαδο με λίγη προσπάθεια και φροντίδα όλο το χρόνο, συχνά χωρίς πολύ πότισμα. Γι 'αυτό χώρες όπως η Ινδία, η Λιβύη και η Αυστραλία φυτεύουν περισσότερα ελαιόδεντρα. Είναι σχετικά εύκολο να αναπτυχθούν και να αποφέρουν κέρδος. Στην Ινδία, για παράδειγμα, οι ελιές μπορούν να είναι τρεις φορές πιο επικερδείς από το σιτάρι.

Ωστόσο, καθώς ο καιρός γίνεται θερμότερος και θερμότερος, οι ελαιώνες σε ψηλούς λόφους ή πλαγιές πιθανότατα θα υποφέρουν λιγότερο, αλλά οι ελαιώνες που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο ή πεδιάδες θα μπορούσαν να αποδειχθούν εντελώς αντιπαραγωγικοί. Υπάρχουν ήδη σημάδια της επερχόμενης αλλαγής, με το φετινό συγκομιδή στην Ισπανία, εξουθενωμένη από την ξηρασία και τις φαινομενικές καιρικές διακυμάνσεις.

Έτσι, καθώς τα νότια εδάφη της Ευρώπης γίνονται θερμότερα, θα μπορούν να διατηρήσουν τα ελαιόδεντρά τους; Τα ελαιόλαδα που παράγονται εκεί θα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και την ίδια ποιότητα με αυτά που έχουν σήμερα; Οι βόρειες περιοχές θα μπουν στα παπούτσια τους και θα γίνουν οι παραγωγοί ελαιολάδου του εγγύς μέλλον;

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η απόκτηση ελαιόλαδου υψηλής ποιότητας απαιτεί την ταυτόχρονη παρουσία πολλών διαφορετικών παραγόντων: καλά δέντρα, ήπιος καιρός και σωστή καλλιέργεια. Επίσης η μορφολογία του εδάφους και τα επίπεδα υγρασίας της περιοχής παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών του λαδιού.

Ωστόσο, τα ευρωπαϊκά ελαιόλαδα σε πενήντα χρόνια από τώρα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά όσον αφορά τις ιδιότητές τους και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τους, αλλά και τους τόπους καταγωγής τους. Οι αναδυόμενοι παράγοντες της βιομηχανίας όπως η Κίνα και η Ινδία με τεράστιες εκτάσεις καλλιέργειας ελαιόδεντρων θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόκληση για τους ευρωπαίους παραγωγούς, πόσο μάλλον αν βρουν έναν απροσδόκητο σύμμαχο στον ταχέως μεταβαλλόμενο καιρό. Παραδοσιακά εργοστάσια ελαιολάδου όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα σημειώνουν. η αλλαγή είναι στο δρόμο.

• Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, ​"Κλιματική αλλαγή, κρασί και διατήρηση "


• »Νέα της Ναυτεμπορικής, ​"Ζεστό καιρό που αλλάζει τον χάρτη του κρασιού "