Το EVOO με υψηλή περιεκτικότητα σε φαινολικά συστατικά μπορεί να βελτιώσει την πρόγνωση ορισμένων ασθενών με λευχαιμία, προτείνει η έρευνα

Κατανάλωση υψηλής περιεκτικότητας σε φαινολικά έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μπορεί να βοηθήσει στην καθυστέρηση της εξέλιξης ενός από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου στον κόσμο, προτείνει μια μικρή μελέτη 20 ασθενών στην Ελλάδα.

Ερευνητές από το Παγκόσμιο Κέντρο Ελιάς για την Υγεία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Αθήνα, διαπίστωσε ότι η κατανάλωση ελαιολάδου με υψηλές συγκεντρώσεις σε oleocanthal και η ελαιασίνη βελτίωσαν την πρόγνωση ενός δείγματος ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία πρώιμου σταδίου, η οποία αποτελεί περίπου το 25 τοις εκατό των παγκόσμιων περιπτώσεων λευχαιμίας.

Η λευχαιμία είναι ένας τύπος καρκίνου του αίματος που ξεκινά από τον μυελό των οστών και αναγκάζει το σώμα να παράγει πάρα πολλά λευκά αιμοσφαίρια που δεν λειτουργούν σωστά.

Σε ένα υγιές άτομο, τα λευκά αιμοσφαίρια βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει τις βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις. Ωστόσο, σε ασθενείς με λευχαιμία, τα δυσλειτουργικά λευκά αιμοσφαίρια συσσωρεύονται, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα των λειτουργικών και παρεμποδίζοντας την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Εκτιμάται ότι 23,000 άνθρωποι πεθαίνουν από λευχαιμία κάθε χρόνο, αντιπροσωπεύοντας το -% των θανάτων από καρκίνο παγκοσμίως.

Για την μελέτη, οι ερευνητές χώρισαν 20 ασθενείς από την Ελλάδα στα αρχικά στάδια της νόσου σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα κατανάλωνε 40 χιλιοστόλιτρα μονοποικιλιακού έξτρα παρθένου ελαιόλαδου Lianolia καθημερινά για τρεις μήνες, το οποίο περιελάμβανε 25 χιλιοστόγραμμα ελαιοκανθάλης και ελαιασίνης.

Η δεύτερη ομάδα κατανάλωνε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με υψηλή περιεκτικότητα πολυφαινόλες, αλλά με χαμηλές συγκεντρώσεις ελαιοκανθάλης και ελαιασίνης για την ίδια περίοδο.

Μετά από μια περίοδο έκπλυσης, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια δεύτερη δοκιμή, που περιελάμβανε οκτώ άτομα από κάθε ομάδα και έξι νέους συμμετέχοντες που κατανάλωναν 40 χιλιοστόλιτρα έξτρα παρθένου ελαιολάδου με υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη.

Μέχρι το τέλος της μελέτης, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων είχε επιβραδυνθεί στους ασθενείς που κατανάλωναν ελαιόλαδο υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιοκανθάλη και υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιασίνη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, είχε ακόμη και αντιστραφεί.

"Όχι μόνο σταμάτησε την αύξηση [των λευκών αιμοσφαιρίων], αλλά παρατηρήσαμε σημαντική μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων», ο Προκόπιος Μαγιάτης, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα φαρμακογνωσίας και χημείας φυσικών προϊόντων του Πανεπιστημίου Αθηνών και συν-συγγραφέας του μελέτη, είπε Olive Oil Times.

"Η κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιολάδου με υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιοκανθάλη και υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιασίνη θα μπορούσε να γίνει διατροφικό πρότυπο για ασθενείς με λευχαιμία», πρόσθεσε. ​"Ήδη υπάρχουν οδηγίες για ασθενείς που πάσχουν από αυτό το είδος λευχαιμίας. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια πολύ σημαντική προσθήκη στις οδηγίες».

Η έμπνευση για τη μελέτη προήλθε από ένα τηλεφώνημα που έλαβε ο Μαγιάτης το 2015. Είπε ότι μια Αμερικανίδα με λευχαιμία ρώτησε αν έπρεπε να προσθέσει έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη διατροφή της για να βοηθήσει στην πρόγνωσή της. Ο Μαγιάτης της είπε ότι δεν μπορούσε να βλάψει.

"Μας τηλεφώνησε έξι μήνες αργότερα κλαίγοντας, λέγοντας ότι είναι θαύμα γιατί ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων έχει μειωθεί», είπε ο Μαγιάτης. ​"Σκεφτήκαμε ότι αυτό είναι ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης. Πρέπει να προσπαθήσουμε να το επαναλάβουμε σε μια κλινική δοκιμή».

Η ερευνητική ομάδα αποφάσισε να διερευνήσει τον ρόλο της ελαιοκανθάλης και της ελαιασίνης επειδή προηγούμενες μελέτες βρήκαν ότι τα κύτταρα λευχαιμίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και στις δύο ενώσεις.

Ωστόσο, δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι αυτές οι ενώσεις θα είχαν τα ίδια αποτελέσματα στα κύτταρα εάν καταναλωθούν φυσικά και δεν εισαχθούν σε εργαστηριακές συνθήκες.

"Μέσω της διατροφικής κατανάλωσης, οι φαινολικές ενώσεις του ελαιολάδου πρέπει να ακολουθούν μια πολύ περίπλοκη διαδρομή από το στόμα μας στο στομάχι, την απορρόφηση στο έντερο, τη μεταφορά στο αίμα και την κυκλοφορία σε όλο το σώμα», είπε ο Μαγιάτης.

"Είναι μια πολύ περίπλοκη διαδικασία», πρόσθεσε. ​"Το γεγονός ότι είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε κλινικά αποτελέσματα σημαίνει ότι αυτές οι ενώσεις μπορούν να ακολουθήσουν με επιτυχία όλες αυτές τις οδούς και να φτάσουν τον στόχο τους στο αίμα».

Η ελαιοκανθάλη και η ελαιασίνη μειώνουν την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων στα λευχαιμικά κύτταρα προάγοντας την απόπτωση, έναν οργανωμένο μηχανισμό κυτταρικού θανάτου που μπορεί να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Οι δύο ενώσεις το έκαναν αυτό μειώνοντας την πρωτεΐνη survivin, η οποία αναστέλλει την απόπτωση.

"Όταν έχουμε μείωση των αντι-αποπτωτικών πρωτεϊνών, σημαίνει ότι ενεργοποιείται ο αποπτωτικός μηχανισμός», είπε ο Μαγιάτης. ​"Έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν πιο γρήγορα από ότι πολλαπλασιάζονται στο αίμα».

Μαζί με τη μείωση του αριθμού των καρκινικών λευκών αιμοσφαιρίων, ο Magiati είπε ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είχαν το πρόσθετο όφελος καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.

"Παρατηρήσαμε επίσης οφέλη στον μεταβολισμό της γλυκόζης, κάτι που είναι πολύ σημαντικό επειδή το σάκχαρο στο αίμα είναι απορυθμισμένο σε όλους τους ασθενείς με λευχαιμία», είπε. ​"Σχεδόν όλοι οι ασθενείς με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία υποφέρουν από αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους».

"Παρατηρήσαμε ότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους επέστρεψαν στις φυσιολογικές τιμές μετά από τρεις και έξι μήνες», πρόσθεσε ο Μαγιάτης.

Αν και αυτά τα προκαταρκτικά αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, ο Magiati προειδοποίησε ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν τα αρχικά ευρήματα και να κατανοηθεί καλύτερα γιατί η ελαιοκανθάλη και η ελαιασίνη έχουν αυτές τις επιδράσεις.

"Ήταν ένας πολύ μικρός αριθμός ασθενών, αλλά ακόμη και σε αυτόν τον μικρό αριθμό, υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μετά από τρεις μήνες παρέμβασης», είπε ο Μαγιάτης. ​"Καταλήξαμε λοιπόν ότι αυτό είναι πολύ κρίσιμο. Πρέπει να συνεχίσουμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα με μεγαλύτερο αριθμό ασθενών μόνο με ελαιόλαδο υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιοκανθάλη και ελαιόλαδο».

Ο Μαγιάτης και οι άλλοι ερευνητές εργάζονται ήδη σε μια νέα μελέτη, η οποία θα παρακολουθεί τουλάχιστον 100 ασθενείς για ένα χρόνο.

Ο στόχος της νέας έρευνας θα ήταν να διαπιστωθεί εάν η κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιόλαδου υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιοκανθάλη, υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιασίνη θα συνεχίσει να μειώνει τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων για μια πιο εκτεταμένη περίοδο.

Ο Μαγιάτης είναι αισιόδοξος ότι αυτό θα συμβεί με βάση ανέκδοτα στοιχεία. Δύο συμμετέχοντες στην αρχική μελέτη συνέχισαν να καταναλώνουν το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιοκανθάλη, υψηλής περιεκτικότητας σε ελαιασίνη για δύο χρόνια και είδαν τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων τους να συνεχίζουν να μειώνονται.

Εάν οι πιο εκτενείς μελέτες επιβεβαίωσαν αυτά τα προηγούμενα αποτελέσματα, οι ερευνητές θα μπορούσαν να διερευνήσουν την πιθανότητα απομόνωσης των δύο ενώσεων για τη δημιουργία ενός φαρμάκου για ασθενείς με λευχαιμία. Ωστόσο, ο Μαγιάτης προειδοποίησε ότι αυτές οι μελέτες θα χρειαστούν χρόνια για να ολοκληρωθούν.

Στο μεταξύ, βλέπει αυτά τα προκαταρκτικά αποτελέσματα ως ακλόνητα στοιχεία ότι η κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιολάδου με υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη είναι μια παρέμβαση χαμηλού κινδύνου για ασθενείς με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.

"Σε κάθε περίπτωση, η προσθήκη ελαιολάδου στη διατροφή κάθε ασθενή είναι κάτι που δεν δημιουργεί κανέναν κίνδυνο για την υγεία του», κατέληξε. ​"Το μόνο που μπορούν να πάρουν είναι ένα όφελος. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος που να έχει παρατηρηθεί ποτέ από την κατανάλωση ελαιολάδου στην καθημερινή διατροφή οποιουδήποτε ανθρώπου».

• Σύνορα στην Ογκολογία