Οι εισαγωγές ελαιολάδου στις ΗΠΑ αυξάνονται ολοένα και περισσότερο

Πριν από δέκα χρόνια, μόλις το 16% των 113,000 τόνων ελαιολάδου που εισήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σε εμπορευματοκιβώτια χύμα. Τον προηγούμενο χρόνο, περισσότερο από το 42% των 331,368 τόνων εισαγωγών ήταν χύμα, που ορίστηκαν ως πλήρη δοχεία βάρους άνω των 18 κιλών (39.7 λίβρες).

Οι αριθμοί, κυκλοφόρησε σήμερα από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (IOC), αντανακλούν την αυξανόμενη δημοτικότητα του ελαιολάδου και μια συνεχιζόμενη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο ασχολείται με το εμπόρευμα.

Οι εισαγωγές χύδην εμπορευματοκιβωτίων απευθύνονται σε επιχειρήσεις εμφιάλωσης μαρκών ιδιωτικής ετικέτας και μάζας στην αγορά, σε προμηθευτές τροφίμων και ακόμη και σε εγχώριους παραγωγούς που συμπληρώνουν τα περιορισμένα αποθέματά τους με την άφθονη προσφορά από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική και ιδιαίτερα από την Ισπανία. Για παράδειγμα, Veronica Foods, ο διανομέας εκατοντάδων εξειδικευμένων καταστημάτων στην Καλιφόρνια που εισάγει και αποστέλλει στους λιανοπωλητές του σε δοχεία χύδην και το California Olive Ranch, ο μεγαλύτερος αμερικανικός παραγωγός ελαιολάδου έχει επίσης ξεκινήσει εισαγωγής ελαίων από το εξωτερικό για να συμπληρώσει τη γκάμα των εγχώριων προϊόντων.

Η Ισπανία αντιπροσώπευε το 62% των εισαγωγών χύδην πέρυσι, ενώ το μερίδιο της Ιταλίας στην αυξανόμενη αγορά εμπορευματοκιβωτίων ήταν μόλις 4%. Το ελαιόλαδο της Τυνησίας αντιπροσώπευε το 14 τοις εκατό, το Μαρόκο παρήγαγε 7 τοις εκατό και η Αργεντινή και η Χιλή προμήθευαν το 5 τοις εκατό και το 3 τοις εκατό των μαζικών εισαγωγών αντίστοιχα.

Εν τω μεταξύ, η Ιταλία δεν είναι η δύναμη που κάποτε ήταν για μικρότερα εμπορευματοκιβώτια. Πριν από δέκα χρόνια, η Ιταλία αντιπροσώπευε τα δύο τρίτα του ελαιολάδου που εισάγονται σε φιάλες και κονσέρβες. σήμερα το μερίδιο αγοράς της στην κατηγορία έχει πέσει στο ένα τρίτο.

Η Ισπανία, η οποία προμήθευσε μόλις το 9% της αγοράς μικρών εμπορευματοκιβωτίων πριν από δέκα χρόνια, αντιπροσωπεύει τώρα το 25%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΟΕ. Άλλες χώρες που εισέρχονται στο τμήμα που κυριαρχούσε η Ιταλία περιλαμβάνουν την Τυνησία και την Ελλάδα.

Τα δεδομένα υποδηλώνουν μια δραματική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το ελαιόλαδο φτάνει στους Αμερικανούς τελικούς χρήστες και την επιτυχή μετάβαση από την Ισπανία, τον μεγαλύτερο παραγωγό ελαιολάδου στον κόσμο, και σε μικρότερο βαθμό την Τυνησία, από την αποστολή των αποδόσεων τους στην Ιταλία για ανάμειξη και επανασυσκευασία ως ιταλική ελιά. πετρελαίου, προς την προώθηση των δικών τους εθνικών εμπορικών σημάτων σε ξένους αγοραστές.

Οι τάσεις αντικατοπτρίζουν επίσης την αυξανόμενη δέσμευση για την ποιότητα μεταξύ των κορυφαίων χωρών παραγωγής και ίσως, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, το αρνητική δημοσιότητα, άξιζε και αλλιώς, ότι η ιταλική βιομηχανία ελαιολάδου υπέστη τα τελευταία χρόνια.

Οι καταναλωτές και ο επαγγελματικός κλάδος της βιομηχανίας τροφίμων γνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι η ποιότητα του ελαιολάδου ξεπερνά τα εθνικά σύνορα. Ωστόσο, με την εμφάνιση της διανομής λευκών ετικετών και των ιδιωτικών εμπορικών σημάτων, οι φόροι θα επιβαρύνουν όλο και περισσότερο τους εγχώριους διανομείς και τους εμπόρους για να εξασφαλίσουν την αυθεντικότητα των προϊόντων τους με το σήμα τους.