S. Ο Αμερικανικός Τομέας Ελαιολάδου γιορτάζει τις επιτυχίες και εξετάζει τις προκλήσεις

ΜΟΝΤΕΒΙΝΤΕΟ, Ουρουγουάη – Καθώς οι ελιές ανθίζουν σε όλο το ημισφαίριο, 160 αγρότες, μυλωνάδες, ερευνητές, φοιτητές, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και μέλη του κλάδου του ελαιολάδου από πέντε χώρες συγκεντρώθηκαν στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης για να συζητήσουν τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί ελαιολάδου στην Νότια Αμερική.

Η τριήμερη εκδήλωση ξεκίνησε στο Τεχνικό Εργαστήριο της Ουρουγουάης με την τελετή βράβευσης των νικητών της πρώτης ειδικής έκδοσης του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου για το Νότιο Ημισφαίριο των βραβείων ποιότητας ελαιολάδου Mario Solinas.

Την επόμενη μέρα, Εκτελεστικός διευθυντής της ΔΟΕ Ο Jaime Lillo άνοιξε το δεύτερο Συνέδριο Ελαιόλαδου της Λατινικής Αμερικής στα νέα κεντρικά γραφεία της Antel, της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών της Ουρουγουάης.

"Υπάρχει ενέργεια εδώ», είπε. ​"Η Λατινική Αμερική περνά μια στιγμή με ελαιόλαδο και αυτές οι διασκέψεις είναι σημαντικές. Υπάρχει πάθος και αφοσίωση στην ποιότητα και όραμα για το μέλλον».

Ωστόσο, ο Lillo κάλεσε τους παραγωγούς της Νότιας Αμερικής να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που θέτει κλιματική αλλαγή και είπε ότι η μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής ελαιολάδου εκτός της λεκάνης της Μεσογείου πρέπει να βασίσει τη μακροπρόθεσμη επιτυχία στη βελτίωση της ποιότητας σε ποιότητες ελαιόλαδου ενώ επικοινωνούν αποτελεσματικά βιωσιμότητα του ελαιολάδου και οφέλη για την υγεία.

Το συνέδριο τόνισε τον ρόλο της επιστημονικής έρευνας στην αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε επίσης στον ρόλο του ελαιοτουρισμός καθιστώντας μια επιχείρηση με χαμηλά περιθώρια κέρδους πιο κερδοφόρα για τους μικρούς αγρότες.

Για το σκοπό αυτό, ο υπουργός Τουρισμού της Ουρουγουάης Eduardo Sanguinetti και ο κοσμήτορας του τμήματος χημείας του Πανεπιστημίου της Δημοκρατίας της Ουρουγουάης ακολούθησαν τον Lillo με έτοιμες δηλώσεις σχετικά με τη σημασία του κλάδου.

Πριν δώσει τον λόγο στον πρώτο παρουσιαστή, ο πρόεδρος της Ουρουγουανής Ένωσης Ελαιών Γκονζάλο Αγκίρε οδήγησε το σημείο στο σπίτι. ​"Η έρευνα και η ανάπτυξη είναι απαραίτητη για την επιτυχία του κλάδου», είπε.

Την πρώτη μέρα του συνεδρίου κυριάρχησαν συζητήσεις σχετικά με τις συγκεκριμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ελαιοκαλλιεργητές της Νότιας Αμερικής και τον ρόλο της έμφασης στην ποιότητα στους καταναλωτές.

Ο Sebastián Sánchez, καθηγητής χημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Jaén στην Ισπανία, ξεκίνησε το συνέδριο συζητώντας τις τεράστιες εμπορικές δυνατότητες των υποπροϊόντων παραγωγής ελαιολάδου, ειδικά κουκούτσι ελιάς.

"Το κουκούτσι της ελιάς έχει υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο, περίπου 4,800 χιλιοθερμίδες ανά κιλό [το ενεργειακό περιεχόμενο της ελαιόλαδος είναι 10,915 χιλιοθερμίδες ανά κιλό] και υπάρχει μεγάλη ζήτηση για χρήση ως βιοκαύσιμο», είπε.

"Ο εξοπλισμός που χωρίζει το κουκούτσι της ελιάς από την υπόλοιπη ελιά είναι το κομμάτι του μηχανήματος σε ένα ελαιοτριβείο που πληρώνει τα έξοδα του πιο γρήγορα», πρόσθεσε ο Sánchez.

Επεσήμανε επίσης τη δυνατότητα της Νότιας Αμερικής να επενδύσει σε αυτές τις εγκαταστάσεις για τη δημιουργία πρόσθετων ροών εσόδων και τη δυνατότητα δημιουργίας θρεπτικών εκχυλισμάτων oleuropein και υδροξυτυροσόλη από φύλλα ελιάς που αφαιρούνται κατά το κλάδεμα και διαχωρίζονται κατά τη διαδικασία άλεσης.

Ένα ζευγάρι Ουρουγουανών ερευνητών – η Blanca Gómez και ο Ignacio Vieitez – επανέλαβαν αυτό το σημείο, υποδεικνύοντας ότι μετά από επενδύσεις περίπου 2.2 εκατομμυρίων δολαρίων στη χώρα υποδοχής, θα μπορούσε να υπάρξει μια βιώσιμη βιομηχανία που παράγει ζωοτροφές, καλλυντικά και ακόμη και φαρμακευτικά προϊόντα.

Άλλοι παρουσιαστές συζήτησαν την ανάγκη προώθησης και επικοινωνίας της ποιότητας στους καταναλωτές στην ήπειρο, η οποία έχει πληθυσμό σχεδόν μισό δισεκατομμύριο.

Η Véronica Aranti, επικεφαλής του πάνελ γευσιγνωσίας ελαιολάδου Mendoza και ερευνήτρια στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Cuyo, συζήτησε να λάβει το μείγμα με βάση το Arauco να πιστοποιηθεί ως Mendoza Γεωγραφική Ένδειξη.

«[Το Mendoza GI] αντιπροσωπεύει ένα πριν και το μετά στη Mendoza», είπε, επισημαίνοντας πώς η μείωση της ελαιοκαλλιέργειας στην περιοχή τόνισε την ανάγκη να δοθεί έμφαση στην ποιότητα.

Ανέκδοτα στοιχεία από εξέχοντες παραγωγούς στη Μεντόζα έδειξαν ότι ο ΓΔ, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 2022, προώθησε την κατανάλωση ελαιολάδου στους επισκέπτες της περιοχής που είναι εμποτισμένη με κρασί, ιδιαίτερα στους Βραζιλιάνους.

Ο Jorge Astudillo, ένας σύμβουλος από την Atacama της Χιλής, συζήτησε επίσης πώς η πιστοποίηση Valle del Huasco Protected Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), η πρώτη ΠΟΠ στη Νότια Αμερική, ήταν ένα πρώτο βήμα για την προώθηση της υψηλής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο κατανάλωσης στη χώρα.

"Ο συνδυασμός κλίματος, εδάφους και νερού της περιοχής, μαζί με ένα παραδοσιακό σύστημα καλλιέργειας, δημιουργεί ένα διαφορετικό και πολύτιμο προϊόν, που αντικατοπτρίζεται στην υψηλή ποιότητα του προϊόντος λόγω της περιεκτικότητάς του σε πολυφαινόλες, ελαϊκά οξέα και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά», είπε.

Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οι παραγωγοί θα πρέπει να είναι υπομονετικοί, καθώς το κόστος παραγωγής έξτρα παρθένου ελαιολάδου πιστοποιημένο με ΠΟΠ είναι υψηλότερο από άλλα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και η ζήτηση για προϊόντα ΠΟΠ παραμένει εκκολαπτόμενη σε όλη την ήπειρο.

Άλλοι ερευνητές εστίασαν σε ορισμένες από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί στη Νότια Αμερική, μακριά από τις ευκαιρίες που παρέχει η προώθηση της ποιότητας και της κυκλικής οικονομίας.

Η Mercedes Arias, ερευνήτρια γεωργικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Δημοκρατίας της Ουρουγουάης, συζήτησε τις πιθανές επιπτώσεις της έλλειψη ψυκτικών μονάδων στους ελαιοκαλλιεργητές.

Σε ένα ξεχωριστό πάνελ, συζήτησε επίσης τις προκλήσεις που σχετίζονται με την επικονίαση λόγω των μεταβαλλόμενων μοτίβων θερμοκρασίας και βροχοπτώσεων.

Ερευνητές από την Αργεντινή, τη Βραζιλία και την Ουρουγουάη συζήτησαν αργότερα τη σημασία του εντοπισμού καλά προσαρμοσμένων ποικιλιών στις μοναδικές κλιματικές προκλήσεις στη Νότια Αμερική και πώς μπορεί να τα καταφέρουν καθώς το κλίμα συνεχίζει να αλλάζει.

"Πρέπει να διατηρήσουμε και να μάθουμε για τη γενετική βιοποικιλότητα της ελιάς», δήλωσε ο Rogeiro Oliveira από την Εταιρεία Γεωργικής Έρευνας της Βραζιλίας.

Η Paula Conde, ερευνήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Έρευνας της Ουρουγουάης (Inia), τόνισε αργότερα την ανάγκη οι Ουρουγουανοί παραγωγοί να επικεντρωθούν σε ελαιώνες μέσης πυκνότητας αντί να στραφούν σε υψηλής πυκνότητας.

"Είμαι πεπεισμένη ότι η μετάβαση σε υπερ-υψηλής πυκνότητας δεν είναι καλή ιδέα για εμάς», είπε. Παρά το χαμηλότερο κόστος, είπε ότι το κλίμα της Ουρουγουάης δεν είναι κατάλληλο για δέντρα που φυτεύονται τόσο κοντά λόγω του υγρού φθινοπώρου και των υψηλών επιπέδων υγρασίας όλο το χρόνο.

Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου περιελάμβανε συζητήσεις για τις τεχνολογίες και τις τεχνικές άλεσης, τη νομοθεσία και τις τάσεις της αγοράς γύρω από το ελαιόλαδο στη Νότια Αμερική, τη χρήση του έξτρα παρθένου ελαιολάδου, των παραγώγων του και ελαιογέλη στη μαγειρική, αφεψήματα και ψήσιμο, αντίστοιχα, και ο ρόλος του ελαιοτουρισμού για αγρότες και μυλωνάδες.

Το πρωί ξεκίνησε με μια συζήτηση σχετικά με τη χρήση ενζύμων στο ταλκ σε δύσκολες πάστες, βοηθώντας τους μυλωνάδες να μεγιστοποιήσουν την απόδοση λαδιού από ελιές πρώιμης συγκομιδής και υψηλής υγρασίας, διατηρώντας παράλληλα την ποιότητα.

"Η χρήση ενζύμων παράγει ελαιόλαδο με χαμηλότερη ελεύθερη οξύτητα. δεν ψάχνουμε μόνο για απόδοση», δήλωσε ο Miguel Amarillo, μηχανικός τροφίμων στο Πανεπιστήμιο της Δημοκρατίας της Ουρουγουάης.

Η María Lourdes Toujas, βραβευμένη μυλωνά με δραστηριότητες στην Ουρουγουάη και την Αργεντινή, πρόσθεσε ότι ορισμένες από τις εταιρείες με τις οποίες συμμετείχε απέδειξαν ότι η χρήση ενζύμων δεν είχε επίσης καμία επίδραση στα οργανοληπτικά προφίλ των έξτρα παρθένων ελαιολάδων που παράγονται.

Η τεχνική συζήτηση έδωσε τη θέση της σε μια στρογγυλή τράπεζα που συζητούσε ορισμένους από τους κανονισμούς που αφορούν το ελαιόλαδο, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών προς βελτίωση.

"Μια μεγάλη τρύπα που έχουμε στην Αργεντινή είναι ότι οι νόμοι για τα τρόφιμα δεν προβλέπουν την αισθητηριακή ανάλυση», είπε ο Toujas, πράγμα που σημαίνει ότι οι παραγωγοί μπορούν να ξεφύγουν από την επισήμανση του παρθένου ελαιολάδου που πληροί τις φυσικοχημικές απαιτήσεις αλλά όχι τις αισθητηριακές απαιτήσεις. έξτρα παρθένο. ​"Εργαζόμαστε για να το ενσωματώσουμε αυτό», πρόσθεσε.

Μετά από συζήτηση οφέλη για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης έρευνας για τον προστατευτικό ρόλο του έξτρα παρθένου ελαιολάδου στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος, μια άλλη εκδήλωση στρογγυλής τραπέζης συζήτησε την πραγματικότητα της αγοράς στη Νότια Αμερική.

Η Ana Beloto, Βραζιλιάνα σομελιέ ελαιολάδου, είπε ότι οι εταιρείες που εξάγουν στον δεύτερο μεγαλύτερο εισαγωγέα ελαιολάδου στον κόσμο εκτός Ευρώπης πρέπει να λάβουν υπόψη τους πολιτιστικούς κανόνες.

Είπε ότι το Πάσχα και τα Χριστούγεννα είναι βασικές ημερομηνίες στο ημερολόγιο της Βραζιλίας με υψηλές δυνατότητες για πωλήσεις ελαιολάδου και οι παραγωγοί πρέπει να επωφεληθούν από αυτό ενσωματώνοντας ελαιόλαδο σε τοπικές συνταγές και εκπαιδεύοντας τον τομέα της υγείας και τους λιανοπωλητές για το προϊόν.

"Πρέπει να εκπαιδεύσουμε όλους στην αλυσίδα αξίας, συμπεριλαμβανομένων των εμπόρων λιανικής και των διανομέων», είπε.

Η Mónica Bauzá, καθηγήτρια γεωργίας που ειδικεύεται στο ελαιόλαδο στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Cuyo της Αργεντινής, είπε ότι η περιοχή πρέπει να στρέψει το ενδιαφέρον της από τις χύδην εξαγωγές στην Ευρώπη στην ατομικά συσκευασμένη παραγωγή. ​"Έχουμε αλλάξει [στην Αργεντινή] και προχωράμε προς την ποιότητα», είπε.

Η Lyris Marlene Monasterio Muñoz, μέλος της ένωσης παραγωγών του Περού, Pro Olivo, πρόσθεσε ότι η χώρα της επιδιώκει επίσης να ξεχωρίσει για την ποιότητα και προετοιμάζει μια μελέτη σκοπιμότητας για την υποβολή αίτησης για πιστοποίηση ΠΟΠ για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Tacna.

Ακολούθησαν ένα μεσημεριανό διάλειμμα με παρουσιάσεις σχετικά με τη χρήση έξτρα παρθένου ελαιολάδου στις ποικίλες τοπικές κουζίνες της Λατινικής Αμερικής, τη χρήση εκχυλισμάτων ελευρωπαΐνης σε αφεψήματα και νέες εφαρμογές για τη χρήση ελαιοπηκτών στο ψήσιμο.

Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με ένα στρογγυλό τραπέζι με παρουσιαστές από την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή και την Ουρουγουάη, οι οποίοι συζήτησαν τις δυνατότητες και τις προκλήσεις γύρω από τον ελαιοτουρισμό.

Η María Isabel Hagg, από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Νότου της Αργεντινής, είπε ότι ο ελαιοτουρισμός μόλις αρχίζει να ριζώνει στην Αργεντινή, αλλά θα μπορούσε να ακολουθήσει την καθιερωμένη διαδρομή του οινοτουρισμού.

Πρόσθεσε ότι τουριστικές διαδρομές ειδικά για το ελαιόλαδο έχουν ήδη καθιερωθεί στη Μεντόζα, την Κόρδοβα, την Καταμάρκα και την επαρχία του Μπουένος Άιρες.

Εν τω μεταξύ, η Alejandra Cabrera, από το Υπουργείο Τουρισμού της Ουρουγουάης, υποστήριξε ότι ο τουρισμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την ανάπτυξη της παραγωγής ελαιολάδου υποστηρίζοντας και ενισχύοντας τις υποδομές γύρω από τα αγροκτήματα και τα ελαιοτριβεία και τελικά αναπτύσσοντας διαδρομές ελαιολάδου παρόμοιες με αυτές που βρέθηκαν στην Αργεντινή.

Από την σκοπιά της Χιλής, ο Astudillo, ο σύμβουλος, επέστρεψε στη σκηνή και είπε ότι η Χιλή έχει όλα τα απαραίτητα για έναν ισχυρό τομέα ελαιοτουρισμού, αλλά χρειάζεται να γίνουν περισσότερα για να αναπτυχθούν διαδρομές ελαιολάδου, παρόμοια με αυτό που συμβαίνει στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη .

"Η Χιλή απέχει πολύ από το να έχει τον ελαιοτουρισμό που έχουν η Αργεντινή και η Ουρουγουάη», είπε. ​"Δεν έχουμε γέφυρες που συνδέουν τους παραγωγούς σε κάθε κοιλάδα, αλλά το δυναμικό υπάρχει».

Η εκδήλωση έκλεισε με την ανακοίνωση ότι η τρίτη Διάσκεψη Λατινικής Αμερικής για το ελαιόλαδο θα πραγματοποιηθεί στο Πόρτο Αλέγκρε, την πρωτεύουσα του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, το 2026.