Οι εισαγωγές ελαιολάδου της Βραζιλίας θα συνεχιστούν

Περίληψη

Το 2014, η Βραζιλία έγινε ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους προορισμούς εξαγωγής ελαιολάδου, με εισαγωγές να αγγίζουν τους 74,873.8 μετρικούς τόνους, κυρίως από χώρες της ΕΕ. Η Βραζιλία επενδύει στην αύξηση της εγχώριας παραγωγής ελαιολάδου προκειμένου να μειώσει τις εισαγωγές κατά 30% τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με έμφαση στην ποιότητα και τη φρεσκάδα.

Με την ένταση του Παγκοσμίου Κυπέλλου να αυξάνεται γρήγορα και σημαντικές προεδρικές εκλογές στον ορίζοντα, φαίνεται ότι όλα τα μάτια θα στραφούν στη Βραζιλία το 2014, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας ελαιολάδου. Ο οικονομικός σταθμός παραγωγής ενέργειας της Λατινικής Αμερικής έχει γίνει ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους προορισμούς εξαγωγής για το ελαιόλαδο και πέρυσι οι εισαγωγές του πράσινου χρυσού έφτασαν τους 74,873.8 μετρικούς τόνους, αύξηση 5% από την σεζόν 2011 - 2012.

Σύμφωνα με τον νόμο Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (ΔΟΕ), Οι χώρες της ΕΕ αντιπροσώπευαν το 88% αυτών των εξαγωγών. Η Πορτογαλία, η οποία μετέφερε 42,800 mt στη Βραζιλία πέρυσι, απολάμβανε το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας (57%), ακολουθούμενη από την Ισπανία (25%), την Ιταλία (6%) και την Ελλάδα (1%). Το 12% των εισαγωγών ήταν από την Αργεντινή (9%), τη Χιλή (2%) και διάφορες χώρες (1%).

Αυτή η τελευταία ομάδα, η οποία περιλαμβάνει το Λίβανο, το Μαρόκο και την Τυνησία, είδε την μεγαλύτερη ανάπτυξη πέρυσι. Ο Λίβανος, για παράδειγμα, εξήγαγε 372 τοις εκατό περισσότερο ελαιόλαδο στη Βραζιλία, ενώ οι εξαγωγές της Τυνησίας αυξήθηκαν κατά 98 τοις εκατό.

Η ζήτηση της Βραζιλίας για παρθένο ελαιόλαδο έχει αυξηθεί σταθερά τα τελευταία χρόνια. Κατά την περίοδο 2002-2003, περίπου το 39% των εισαγωγών ελαιολάδου ήταν παρθένου τύπου. μέχρι το 2012 - 2013 το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 73%.

Η χώρα έχει κάνει μια συντονισμένη προσπάθεια πρόσφατα για να αυξήσει την κατανάλωση ελαιολάδου γενικά, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης. Με τη βοήθεια της ΔΟΕ, η Βραζιλία ξεκίνησε μια εθνική εκστρατεία προώθησης ελαιολάδου τον Οκτώβριο με προτεινόμενο προϋπολογισμό 1.6 εκατομμυρίων δολαρίων.

Αν και βρίσκεται ακόμη σε σπάργανο, η εγχώρια παραγωγή έχει επίσης απογειωθεί τα τελευταία χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ανάπτυξης συμβαίνει στην πολιτεία Rio Grande do Sul, η οποία έχει παρόμοιο κλίμα και τύπο εδάφους με τη γειτονική Ουρουγουάη, μια άλλη χώρα με τεράστιες δυνατότητες ως παραγωγός και εξαγωγέας ελαιολάδου.

Σύμφωνα με τον Rogério Oliveira Jorge, ερευνητή της Βραζιλιάνικης Γεωργικής Εταιρείας Έρευνας (Embrapa), η παραγωγικότητα του εδάφους στο Rio Grande do Sul είναι συγκρίσιμη με εκείνη των ευρωπαϊκών χωρών, παράγοντας περίπου 1,500 λίτρα ανά εκτάριο. Αναγνώρισε, ωστόσο, ότι η πλειονότητα των ελαιόδεντρων είναι αρκετά μικρά και δεν θα φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους για λίγα χρόνια.

Ακόμη και η βραζιλιάνικη κυβέρνηση στοιχηματίζει στην εθνική παραγωγή, συμπεριλαμβανομένων των κονδυλίων για τον τομέα στο περσινό σχέδιο καλλιεργειών. Έχει επίσης συμφωνήσει να συνεργαστεί με την Embrapa στην ανάπτυξη ενός εργαστηρίου ποιοτικών δοκιμών που θα συμμορφώνεται με τα διεθνή πρότυπα.

Σύμφωνα με τον Caio Rocha του Τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης και Συνεταιρισμού στο Υπουργείο Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Τροφίμων, η Βραζιλία σχεδιάζει να μειώσει τις εισαγωγές ελαιολάδου κατά 30% σε τέσσερα χρόνια, καθιστώντας πιο αυτοδύναμες. Είπε ότι η σταθερή ανάπτυξη της αγοράς εισαγωγής αποδεικνύει ότι η ζήτηση είναι εκεί.

"Είμαστε μεγάλοι εισαγωγείς ελαιολάδου. Εισάγουμε 316 εκατομμύρια δολάρια σε ελαιόλαδο, 121 εκατομμύρια δολάρια σε ελιές και η νότια περιοχή έχει κατάλληλο κλίμα και έδαφος για την καλλιέργεια ελιών ", δήλωσε ο Rocha.

Daniel Aued του Olivas do Sul, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου της Βραζιλίας, είναι σίγουρος για την ποιότητα των πετρελαίων που παράγονται στο Rio Grande do Sul, όπου η εταιρεία του παρήγαγε 22,000 λίτρα το 2012. Πιστεύει ότι τα λαδιού της Βραζιλίας μπορούν να ανταγωνιστούν τα εισαγόμενα έλαια που επωφελούνται από χαμηλές τιμές και το μάρκετινγκ, δίνοντας έμφαση στην ποιότητα και τη φρεσκάδα.

"[Το εισαγόμενο πετρέλαιο] ξοδεύει τρία έως τέσσερα χρόνια σε τύμπανα, ενώ καλό ελαιόλαδοθα πρέπει να καταναλώνονται κατά το έτος της καλλιέργειας », είπε.

• Revista Globo


• Βραζιλία-Αραβική Υπηρεσία Τύπου