Ανακοινώσεις Βρείτε εταιρείες ελαιολάδου που αγωνίζονται στην Ισπανία και την Ιταλία

Μετά από ένα χρόνο ξηρασίας, μείωσης της παραγωγής και της όρεξης για ελαιόλαδο στο σπίτι, οι παραγωγοί ανησυχούν για την οικονομική ευημερία ορισμένων εταιρειών στην Ισπανία και την Ιταλία.

Δύο εκθέσεις - μία από κάθε χώρα - υπογραμμίζουν το πρόβλημα που έκαναν πέρυσι ορισμένες από αυτές τις εταιρείες και διατηρούσαν επαρκή επίπεδα κερδοφορίας.

Μία από τις εκθέσεις, που κυκλοφόρησε από την εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων Insight View στην Ισπανία, διαπίστωσε ότι περισσότερο από το 12 τοις εκατό των εταιρειών παραγωγής ελαιολάδου εκεί βρίσκονται σε υψηλό ή πολύ υψηλό κίνδυνο χρεοκοπίας. Οι μικρές και πολύ μικρές εταιρείες, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 36 τοις εκατό του ισπανικού κλάδου ελαιολάδου, διαπιστώθηκε ότι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Οι υψηλές τιμές έχουν μειώσει την εγχώρια και διεθνή κατανάλωση. Αυτές οι αυξήσεις τιμών έρχονται σε μια στιγμή που το κόστος παραγωγής συνέχισε να αυξάνεται και ο ανταγωνισμός από το εξωτερικό έχει αυξηθεί. Το καθαρό χρηματοοικονομικό χρέος μεταξύ πολλών εταιρειών του κλάδου έχει επίσης αυξηθεί, αργά αλλά σταθερά. Αυτοί οι παράγοντες έχουν γίνει πηγή ανησυχίας για πολλούς στη βιομηχανία.

Η Deoleo, η οποία θεωρείται μια αμοιβαία εταιρεία παραγωγής και εξαγωγής ελαιολάδου, παρουσίασε μείωση 32% στην Ebitda πέρυσι. απώλεια 31.3 εκατομμυρίων ευρώ (38.7 εκατομμύρια δολάρια). Το Ebitda είναι μια μέτρηση που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της απόδοσης μιας εταιρείας που λαμβάνει υπόψη τα λειτουργικά κέρδη, τις αποσβέσεις και τα έξοδα απόσβεσης.

Ένας εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ότι η οικονομική απόδοση της εταιρείας είχε βελτιωθεί σημαντικά παρά τη συρρίκνωση του Ebitda. Οι ζημιές του ομίλου μειώθηκαν στο τέλος του 2017 σε € 18.4 εκατομμύρια ($ 22.7 εκατομμύρια), το οποίο είναι κατά 90 χαμηλότερο από το εκατομμύριο € 179.4 ($ 220.9 εκατομμύρια) που δημοσίευσαν στο κόκκινο ένα χρόνο νωρίτερα.

Ο Χουάν Βίλαρ, κορυφαίος εμπειρογνώμονας στην οικονομία του ελαιολάδου στο Πανεπιστήμιο του Jaén, δήλωσε ότι αυτή η έκθεση δεν είναι ​"αλλά ο τομέας πρέπει να προσαρμοστεί καθώς η διεθνής βιομηχανία ελαιολάδου γίνεται όλο και πιο σύγχρονη και ανταγωνιστική.

"Αυτός ο [αυξανόμενος ανταγωνισμός] οφείλεται στην αυξανόμενη εντατικοποίηση που εφαρμόζεται στις ελαιώνες, πράγμα που σημαίνει υψηλότερη παραγωγή με χαμηλότερο κόστος επεξεργασίας ", ανέφερε. ​"Δηλαδή, όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, τόσο μεγαλύτερο είναι το περιθώριο αλλαγής των τιμών και τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητα προσαρμογής στην αγορά. "

Οι μικρότεροι παραγωγοί - πολλοί από τους οποίους χρησιμοποιούν πιο παραδοσιακές και μη εντατικές μεθόδους συγκομιδής ελιών και παραγωγής πετρελαίου - είναι όλο και λιγότερο ικανοί να προσαρμοστούν λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής τους, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο αθέτησης.

Μερικοί επενδυτές πιστεύουν ότι τα προβλήματα για τον τομέα πιθανότατα θα επιδεινωθούν πριν βελτιωθούν. Επισημαίνουν την κακή συγκομιδή του περασμένου έτους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των δαπανών για τους παραγωγούς, οδηγώντας σε περισσότερες δαπάνες χωρίς αύξηση των πωλήσεων.

Ωστόσο, οι παραγωγοί είναι επίσης πεπεισμένοι ότι οι προσπάθειές τους να ελέγξουν τα έξοδα θα συνεχίσουν να μειώνουν το λειτουργικό τους κόστος και πιστεύουν ότι η κατανάλωση ελαιολάδου θα αυξηθεί ξανά τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Παραθέτουν μια έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, η οποία προβλέπει αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης κατά -% για το επόμενο έτος.

Τα ίδια θέματα που αναφέρει η Vilar επηρεάζουν και την οικονομική τύχη των Ιταλών παραγωγών. Μια ιταλική εταιρεία συμβούλων διαπίστωσε ότι λιγότερες από 20 εταιρείες παραγωγής ελαιολάδου είναι κερδοφόρες. Από αυτές τις εταιρείες, μόνο οκτώ ήταν αποκλειστικά αφιερωμένες στην παραγωγή ελαιολάδου και τα συνολικά κέρδη τους είχαν συρρικνωθεί κατά περίπου πέντε τοις εκατό από το 2016.

Η Assitol, η ένωση Ιταλών παραγωγών ελαιολάδου, κατηγορεί τη συντηρητική προσέγγιση της Ιταλίας στο ελαιόλαδο για συρρίκνωση των κερδών. Η Anna Cane, πρόεδρος του ομίλου ελαιολάδου Assitol, είπε ότι ορισμένοι παραγωγοί έχουν κολλήσει στην πιο παραδοσιακή προσέγγιση και ως εκ τούτου δεν μπορούν να επεκταθούν προκειμένου να καλύψουν την εγχώρια και την παγκόσμια ζήτηση.

"Η καλλιέργεια της ελιάς στο τυπικό ιταλικό, λοφώδες τοπίο φέρει πολύ υψηλό κόστος και εξακολουθεί να βασίζεται σε ένα κατακερματισμένο μοντέλο παραγωγής και σε παλιές και μη μηχανοποιημένες διαδικασίες », είπε. ​"Σε αυτό το πλαίσιο, η εθνική παραγωγή, αλλά εντελώς ανεπαρκής για να καλύψει τη συνολική ζήτηση, δεν είναι σε θέση να αναπτυχθεί περαιτέρω ».

Η επεξεργασία του ελαιολάδου από τους Ιταλούς παραγωγούς μπορεί επίσης να είναι μέρος του προβλήματος. Ο Cane είπε ότι οι εταιρείες αντιμετωπίζουν το ελαιόλαδο ως εμπόρευμα, ενώ πρέπει να αντιμετωπίζονται ως προϊόν μεγάλης αξίας.

Υπογραμμίζοντας την ποιότητα του πετρελαίου και τα σχετικά οφέλη για την υγεία, η Cane πιστεύει ότι οι παραγωγοί θα προωθήσουν με μεγαλύτερη επιτυχία τις χώρες στις οποίες η ζήτηση ακριβότερου, υψηλότερης ποιότητας ελαιόλαδο αυξάνεται ταχέως.

"Ένα άλλο βασικό ζήτημα είναι σίγουρα η προσέγγιση στην αγορά ", ανέφερε. "[Το ελαιόλαδο] έχει γίνει ένα ​»αδιαφοροποίητο προϊόν ", του οποίου ο μόνος ενδεικτικός δείκτης είναι η τιμή του, αγνοώντας την προσφερόμενη ποιότητα ή τα αισθητήρια χαρακτηριστικά των πολλών ποικιλιών που παράγονται στην Ιταλία".

Όπως επισημαίνει ο Cane, αυτές οι προκλήσεις δεν θα ξεπεραστούν από μεμονωμένους παραγωγούς. Πιστεύει ότι θα χρειαστεί μεγαλύτερη αλλαγή της κουλτούρας προκειμένου να εκσυγχρονιστεί ο τομέας και να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες διεθνείς αγορές. Το ίδιο ισχύει και στην Ισπανία.

"Ένας Ιταλός επιχειρηματίας, μόνος του, δεν μπορεί να κάνει πολλά, "είπε ο Cane. ​"Απαιτείται μια βαθιά αλλαγή νοοτροπίας, παράλληλα με μια αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών. "

• Πρωτεύουσα Μαδρίτη


• BeBeez