Η πρόσφατη βροχή και το χιόνι δεν είναι αρκετά για να σπάσουν την ξηρασία της Ιταλίας

Σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές του Ινστιτούτου για την ξηρασία του Ιταλικού Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών (CNR), το 2022 ήταν έτος ακραίων καιρικών φαινομένων από κάθε άποψη για την Ευρώπη.

Στην κεντρική και δυτική Ευρώπη και την κεντρική Μεσόγειο, το 2022 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί. Εννέα στους 12 μήνες κατέγραψαν θετικές ανωμαλίες θερμοκρασίας. Όσον αφορά τις βροχοπτώσεις, ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας εξακολουθούσε να επηρεάζεται από μια μακροχρόνια σοβαρή-ακραία ξηρασία στα τέλη Ιανουαρίου 2023.

"Το καλοκαίρι του 2022 στην Ευρώπη ήταν το πιο ζεστό και ξηρό των τελευταίων 500 ετών, όπως προκύπτει από μια μελέτη που διεξήχθη από τους συναδέλφους μας του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΚΚΕρ),» είπε η Ramona Magno, επιστημονική συντονίστρια του παρατηρητηρίου ξηρασίας. Olive Oil Times.

"Μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ξηρασία», πρόσθεσε. ​"Οι αναλύσεις μας δείχνουν ότι από τις αρχές αυτού του αιώνα, κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια, η Ιταλία υφίσταται ξηρασία υψηλής έντασης με αρκετά μεγάλη διάρκεια άνω του ενός έτους, πράγμα που σημαίνει σημαντική μείωση των βροχοπτώσεων».

Στοιχεία από το CNR Institute of Atmospheric Sciences and Climate δείχνουν ότι το 2022 ήταν η πιο ξηρή χρονιά στην Ιταλία από το 1800, με έλλειμμα βροχής 30% στο τέλος της περιόδου.

Το έλλειμμα αυξάνεται στο 40 τοις εκατό στις βόρειες περιοχές της χώρας, όπου 11 στους 12 μήνες, εκτός από τον Δεκέμβριο, σημειώθηκαν βροχοπτώσεις κάτω του μέσου όρου.

Οι χιονοπτώσεις ήταν επίσης κάτω του μέσου όρου και χαμηλότερες από την προηγούμενη σεζόν – τα Απέννινα ήταν η περιοχή που επλήγη περισσότερο, με το χιόνι να περιορίζεται στις υψηλότερες κορυφές.

Οι χιονοπτώσεις το δεύτερο εξάμηνο του Ιανουαρίου 2023 αποκατέστησαν εν μέρει το έλλειμμα, ειδικά στις κεντρικές περιοχές, αλλά δεν αρκούν για να φτάσουν τις μέσες τιμές από το 2011 έως το 2021 στις Άλπεις.

"Εκτός από την έλλειψη βροχής, οι υψηλές θερμοκρασίες οδήγησαν σε έναν ήπιο χειμώνα», είπε ο Magno. ​"Αυτό συνέβη κυρίως στα βορειοδυτικά της χώρας, όπου οι θερμοκρασίες άνω του μέσου όρου μετατράπηκαν σε ισχυρούς καύσωνες από τα τέλη της άνοιξης έως το καλοκαίρι».

"Επιπλέον, οι ζεστοί και ξηροί άνεμοι του χειμώνα επιτάχυναν τη διαδικασία εξάτμισης της υγρασίας του εδάφους και οδήγησαν σε πρώιμη ξήρανση του», πρόσθεσε.

Η τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου Υπηρεσιών για την Αγορά Γεωργίας και Τροφίμων (Ισμέα) διαπίστωσε ότι η παρατεταμένη έλλειψη βροχής και οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού παρεμπόδισαν σημαντικά τη βλαστική ανάπτυξη των ελαιόδεντρων σε πολλές περιοχές της Ιταλίας. συμβάλλοντας στη μείωση της παραγωγής ελαιολάδου.

Με τις δεξαμενές και τα υπόγεια νερά να εξαντλούνται από μήνες χωρίς βροχή, οι αγρότες έκαναν ευρεία χρήση της επείγουσας άρδευσης όποτε ήταν δυνατόν. Μόλις στα τέλη Αυγούστου επανήλθαν οι βροχές και έφεραν λίγη ανακούφιση στους αγρότες.

"Η ξηρασία έχει μετακινηθεί σταδιακά προς το κέντρο και μέρος των νότιων περιοχών», είπε ο Magno. ​"Μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου, η κεντρική Ιταλία είχε επίσης προβλήματα με τη χαμηλή διαθεσιμότητα νερού σε ποτάμια και λίμνες, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την κακή χιονόπτωση του χειμώνα που μειώθηκε στο μισό σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν».

"Πολλοί πίστευαν ότι οι βροχές που είδαμε στα μέσα του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου 2022 και τον Ιανουάριο του 2023 θα μπορούσαν να τερματίσουν την ξηρασία», πρόσθεσε.

Ωστόσο, ο Magno είπε ότι παρά τις βροχές που μειώνουν εν μέρει το έλλειμμα νερού στην κεντρική Ιταλία, το μακροπρόθεσμο έλλειμμα νερού παραμένει στη χώρα.

"Αν αναλύσουμε το μακροπρόθεσμο έλλειμμα, σε διάστημα 12 έως 24 μηνών, η βροχή ήταν ανεπαρκής για να αντιστρέψει το έλλειμμα στο βορρά», συνέχισε ο Magno. ​"Επιπλέον, οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες από τις κανονικές αυτόν τον πρώτο μήνα του 2023, αυξάνοντας έτσι την εξάτμιση από το έδαφος».

Όπως το παρατηρητήριο ξηρασίας πρόσφατα tweeted: ενώ η ξηρασία συνεχίζει να επηρεάζει περιοχές της Ευρώπης και της λεκάνης της Μεσογείου, η βόρεια Ιταλία πάσχει από έλλειμμα βροχοπτώσεων που διαρκεί δύο χρόνια.

"Σε γενικές γραμμές, δεδομένης της τάσης των βροχοπτώσεων, οι οποίες τείνουν να μειώνονται με την πάροδο του χρόνου και να αλλάζουν την κατανομή τους καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, θα δούμε ολοένα και συχνότερες και έντονες ξηρασίες που εναλλάσσονται με περιόδους βροχών, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ έντονες και, ως εκ τούτου, να προκαλέσουν πλημμύρες. », είπε ο Magno.

Η μείωση των βροχοπτώσεων στην περιοχή συμπίπτει επίσης με την αυξανόμενη ζήτηση. Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται σταθερά και ο τρόπος ζωής αλλάζει, το παρατηρητήριο ξηρασίας προβλέπει τη διαθεσιμότητα νερού στην Ευρώπη, ειδικά στις περιοχές της Μεσογείου, θα τείνει να μειωθεί από 2040.

Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο, αλλά η βασική συμβουλή των ειδικών προς τους αγρότες είναι η εξοικονόμηση νερού, κάτι που μπορεί να γίνει ακολουθώντας τις πρακτικές συμβουλές τους.

"Τώρα συνειδητοποιούμε ότι η αφθονία του νερού δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη», είπε ο Magno. ​"Ο τρόπος διαχείρισης των υδάτινων πόρων πρέπει να αλλάξει, ειδικά σε ορισμένες περιοχές».

"Ας αναλογιστούμε, για παράδειγμα, ότι οι βόρειες περιοχές της Ιταλίας χρησιμοποιούνται λιγότερο από τις νότιες για τα φαινόμενα ξηρασίας», πρόσθεσε. ​"Δεδομένου ότι οι αγρότες στο νότο έχουν από καιρό συνηθίσει στον ζεστό και ξηρό καιρό, πολλοί από αυτούς έχουν ήδη εφαρμόσει συστήματα άρδευσης με σταγόνες».

Η πρώτη πρόταση είναι η βελτιστοποίηση της άρδευσης. ​"Επιπλέον, προτείνουμε να επιλέξετε καλλιέργειες και φυτά ποικιλίες ελιάς πιο κατάλληλο για να αντέξει την παρατεταμένη έλλειψη βροχής», είπε ο Magno. ​"Καλούμε επίσης τους αγρότες να εφαρμόζουν γεωργία ακριβείας. "

"Χάρη στη χρήση δορυφορικών εικόνων, είναι δυνατό να εντοπιστεί η περιοχή του αγρού όπου τα φυτά καταπονούνται περισσότερο και να επέμβει μόνο σε αυτό το συγκεκριμένο τμήμα, εξοικονομώντας έτσι νερό αλλά και λιπάσματα και την ποσότητα εργασίας, που μεταφράζεται σε οικονομική εξοικονόμηση. ," αυτή πρόσθεσε.

Επιπλέον, οι ειδικοί ενθαρρύνουν τώρα την επαναχρησιμοποίηση αστικών λυμάτων. ​"Σε ορισμένες χώρες, η χρήση λυμάτων για άρδευση καλλιεργειών μετά από επεξεργασία καθαρισμού είναι ήδη ευρέως διαδεδομένη, ενώ σε χώρες όπως η Ιταλία εμφανίζεται τώρα», είπε ο Magno. ​"Πιστεύουμε ότι αυτός θα πρέπει να είναι ένας ερευνητικός τομέας που θα εφαρμοστεί».