Η επέκταση του Olive Grove απειλεί τα απειλούμενα είδη πουλιών στην Ισπανία

Η επέκταση των ελαιώνων στην Ανδαλουσία μειώνει τον βιότοπο του απειλούμενου ευρασιατικού μεγάλου και μικρού σωρού.

The great bustard (Φωτογραφία: Attila Terbócs)
Από τον Simon Roots
16 Αυγούστου 2022 14:37 UTC
350
The great bustard (Φωτογραφία: Attila Terbócs)

Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Εκουαδόρ του Μανάμπι, το επέκταση των ελαιώνων στην Ανδαλουσία επηρεάζει τον βιότοπο των ήδη σπάνιων πληθυσμών της ευρασιατικής κολοκυθιάς και της μικρής μπούστας.

Σε ένα ερευνητικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Bird Conservation International, η ομάδα αξιολόγησε το ποσοστό των διαφορετικών χρήσεων γης μεταξύ 2000 και 2018 χρησιμοποιώντας δεδομένα από την απογραφή Corine Land Cover, μια πανευρωπαϊκή βάση δεδομένων δορυφορικών ερευνών εδάφους, σχετικά με τα φυσικά ενδιαιτήματα των πτηνών και τις γνωστές περιοχές .

Βρήκαν ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι νέοι ελαιώνες καταλάμβαναν το 2.14 τοις εκατό και το 2.61 τοις εκατό της ανδαλουσιανής εμβέλειας του ευρασιατικού ογκώδους και του μικρού καρπού, αντίστοιχα.

Αν και προηγουμένως ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλη την Ευρασία, από τα βρετανικά νησιά μέχρι την Κίνα, περίπου το 60 τοις εκατό του επιζώντος πληθυσμού της μεγάλης φυλής περιορίζεται τώρα στην Ιβηρική χερσόνησο.

Δείτε επίσης:Οι απαγορεύσεις για τη νυχτερινή συγκομιδή μείωσαν την απειλή για τα αποδημητικά πτηνά

Την ίδια μοίρα έχει και το μικρό τσιράκι. Μόλις αναπαρήγαγε βόρεια ως την Πολωνία, έχει εξαφανιστεί στην πρώην κεντροευρωπαϊκή περιοχή του τις τελευταίες δεκαετίες.

Όλα τα πτηνά είναι φυσικά πτηνά λιβαδιών και στέπας, αλλά είναι κατάλληλα για ανοιχτές καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Είναι η μετατροπή τέτοιων καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε ελαιώνες και άλλες ξυλώδεις καλλιέργειες που οι συγγραφείς πιστεύουν ότι μπορεί να απειλήσει το μέλλον του είδους, όχι μόνο λόγω της συνολικής μείωσης των οικοτόπων αλλά και λόγω του κατακερματισμού των οικοτόπων.

Αν και είναι σε θέση να πετάξουν τεράστιες αποστάσεις, οι μπάτσοι κατοικούν κυρίως στο έδαφος και τρέφονται αναζητώντας τροφή με βλάστηση και έντομα.

Τα ιβηρικά κοπάδια του μεγάλου φλοιού, συγκεκριμένα, φαίνεται να μεταναστεύουν μόνο πολύ σπάνια, και ακόμη και τότε για σχετικά μικρές αποστάσεις ως απάντηση σε ακραίες θερμοκρασίες.

Ως εκ τούτου, "αυτές οι αλλαγές στη διαμόρφωση του τοπίου υποδηλώνουν μείωση τόσο της διαθεσιμότητας των οικοτόπων όσο και της ποιότητας των ενδιαιτημάτων για τα πουλιά της στέπας που θα μπορούσε να επηρεάσει την κατανομή και το μέγεθος του πληθυσμού τους», έγραψαν οι ερευνητές.

"Αυτό το άρθρο δείχνει με ακρίβεια τον αντίκτυπο της απώλειας οικοτόπων στα αγροσυστήματα δημητριακών προς όφελος των ξυλωδών καλλιεργειών, στην προκειμένη περίπτωση, των ελαιώνων», δήλωσε ο José Eugenio Gutiérrez, εκπρόσωπος του SEO/BirdLife στην Ανδαλουσία και επικεφαλής του Έργο Life Olivares Vivos+. "Αποκαλύπτει την επίδραση αυτής της απώλειας οικοτόπου στο μεγάλο κοτσάνι και το μικρό, κάτι που ήδη γνωρίζαμε, αλλά αυτό το ενδιαφέρον επιστημονικό έργο δίνει στοιχεία».

"Αν και η επέκταση των ελαιώνων τις τελευταίες δύο δεκαετίες δεν ήταν τόσο σημαντική ποσοτικά… ήταν ποιοτικά επειδή συνέβη σε βάρος γεωργικών εκτάσεων [προηγουμένως] αφιερωμένων σε καλλιέργειες σιτηρών και είχε αντίκτυπο στην απώλεια και τον κατακερματισμό του οικοτόπου αυτό έχει προστεθεί σε αυτό που συσσωρεύτηκε τις προηγούμενες δεκαετίες», πρόσθεσε.

Ιδιαίτερη ανησυχία για τις ομάδες διατήρησης όπως το SEO/BirdLife είναι η παρατήρηση των συγγραφέων ότι "Δεν βρέθηκαν διαφορές στην αναλογία νέων ελαιώνων που φυτεύτηκαν μέσα και έξω από Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά και τη Βιοποικιλότητα (ΣΠΠ) από το 2000 έως το 2018, που προορίζονται ειδικά για τη διατήρηση αυτών των πτηνών της στέπας».

"Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι η πολιτική διατήρησης θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να βελτιωθεί για να αποφευχθεί η επιζήμια των αλλαγών στη χρήση γης για τα διάφορα είδη», πρόσθεσαν.

Σε απάντηση σε αυτήν και σε άλλες μελέτες, τόσο το SEO/BirdLife όσο και το έργο Life Olivares Vivos+ έχουν κάνει πολλές συστάσεις σε περιφερειακούς, εθνικούς και κυβερνητικούς φορείς της ΕΕ σχετικά με την ανάγκη να ληφθούν υπόψη τα ενδιαιτήματα των ειδών της στέπας κατά τη δημιουργία γεωργικής και περιβαλλοντικής πολιτικής.

Συζητώντας τις επιπτώσεις για το νέο Κοινή Γεωργική Πολιτική (CAP), ο Gutiérrez επιβεβαίωσε την πεποίθησή του ότι "για τη διατήρηση της φυσικής μας κληρονομιάς (και, όπως βλέπουμε, για τη βελτίωση της διατροφικής μας ανεξαρτησίας), η διακοπή αυτής της μετατροπής της γεωργικής γης σε ξυλώδη ή ηλιακά φωτοβολταϊκά είναι μια κορυφαία προτεραιότητα που πρέπει να ακολουθήσει τον κατάλληλο στρατηγικό σχεδιασμό σε εδαφικό επίπεδο και τη συμμόρφωση με τους περιβαλλοντικούς στόχους της νέας ΚΓΠ».

"Η διατήρηση της βιοποικιλότητας δεν μπορεί να πέσει εξ ολοκλήρου στους ώμους αυτών των αγροτών που αντιστέκονται στην αλλαγή, και έως ότου η αγορά αγροδιατροφής (και οι καταναλωτές) έχουν ενσωματώσει τη βιοποικιλότητα στους κανόνες του παιχνιδιού, είναι ώρα για τη γεωργική πολιτική», πρόσθεσε.

Η SEO/BirdLife είπε ότι εάν υπάρχουν επαρκή σχέδια διαχείρισης, ο αντίκτυπος μπορεί να μετριαστεί. Για παράδειγμα, σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου οι ελαιώνες και οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις παρεμβάλλονται στο λεγόμενο "μωσαϊκό» τοπίο που παρέχει ένα συνολικό όφελος στη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένης της ορνιθοπανίδας.



Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα