Εξαγωγές ελαιολάδου χαμηλής αλγερινής παραγωγής κατηγορούνται για «επίμονα κοινωνικά εμπόδια»

Η περιοχή Kabylia, που βρίσκεται στα βόρεια της Αλγερίας, παράγει ετησίως περίπου 7,000 εκατομμύρια λίτρα (περίπου - τόνους) ελαιολάδου. Παρά την αφθονία αυτού του φυσικού πλούτου, η περιοχή αγωνίστηκε να εξάγει το πετρέλαιο της λόγω του βαθιά ριζωμένου κοινωνικού συστήματος με το οποίο είναι δύσκολο να εργαστεί, ακόμη και για τις τοπικές επίσημες αρχές.

Τα δέντρα του ελαιολάδου αναπτύσσονται φυσικά στην Καβυλία και απαιτούν ελάχιστη φροντίδα. Κανονικά, αυτό θα σήμαινε ότι οι ευκαιρίες εξαγωγής ελαιολάδου είναι άφθονες, όμως η Καμυλιά παραμένει αγκυροβολημένη στις παλιομοδίτικες επιχειρηματικές πρακτικές που την εμποδίζουν.

Στην Καβυλία, κάθε οικογένεια διαθέτει το δικό της αγροτεμάχιο, το οποίο συνήθως δεν είναι μόνο μερικές δεκάδες ελιές. Κάθε γενιά καλλιεργητών μεταδίδει το δέμα της στην επόμενη, και ούτω καθεξής. Η συντριπτική πλειοψηφία των Καβυλών είναι προσκολλημένη στην αγορά των δεμάτων τους και θεωρεί ότι η κατανάλωση ελαιόλαδου κάποιου είναι καλύτερη από την πώληση.

Στην καλύτερη περίπτωση, το πωλούν με παλιομοδίτικα κανάλια και γνωριμίες. Αυτό το είδος υποτυπώδους εμπορικής συναλλαγής έχει επηρεάσει σοβαρά την αξιοποίηση της Καμπυλιά σε επικερδείς ξένες αγορές και οι κυβερνητικοί θεσμοί δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε κατάλληλες λύσεις.

Πράγματι, οι ξένοι εταίροι δυσκολεύονται να εισάγουν ελαιόλαδο από την Καβυλία. Kamel Boudjadi, δημοσιογράφος της αλγερινής εφημερίδας L'Expression ο οποίος κάλυψε τις τάσεις της αγοράς ελαιολάδου της Kabylia, ακολούθησε το μονοπάτι ενός νεαρού άνδρα που διαμένει στη Γαλλία και ήθελε να εισάγει ελαιόλαδο από την Kabylia.

(Σημείωση του συντάκτη: Η αλγερινή εφημερίδα L'Expression δήλωσε ότι η παραγωγή της Αλγερίας ήταν εννέα εκατομμύρια λίτρα ​"περίπου ισοδύναμη με την παραγωγή χωρών όπως η Τυνησία και η Ισπανία », αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα μικρό κλάσμα της παραγωγής και των δύο.

Ο άντρας δημιούργησε μια εταιρεία και ήθελε να εισάγει αλγερινό ελαιόλαδο για να το πουλήσει στη γαλλική αγορά, η οποία αποτελεί σημαντικό τμήμα της μεγάλης αλγερινής διασποράς. Αυτό το σχέδιο δεν πήγε τόσο προγραμματισμένο όσο αγωνίστηκε για να πάρει την ποσότητα που ήθελε λόγω του τρόπου με τον οποίο οι καλλιεργητές της Καβυλίας δραστηριοποιούνται.

Πρώτον, πολλοί τοπικοί καλλιεργητές αρνήθηκαν εντελώς να του πουλήσουν ελαιόλαδο. Επιπλέον, η αντιμετώπιση με αυτούς που ήταν πραγματικά πρόθυμοι ήταν ένα δύσκολο έργο, καθώς απαιτούσε την αγορά από εκατοντάδες νοικοκυριά για να δημιουργήσει σημαντικό όγκο, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ένας επιχειρησιακός εφιάλτης. Ο νεαρός εγκατέλειψε τελικά την επιχείρηση εισαγωγών, αποθαρρύθηκε.

Οι αρχές της Αλγερίας γνωρίζουν τους περιορισμούς της Kabylia αλλά δυσκολεύτηκαν να οργανώσουν την τοπική βιομηχανία ελαιολάδου λόγω του τεράστιου κατακερματισμού της. Κάτι τέτοιο πιθανότατα θα αποδειχθεί κολοσσιαίο καθήκον, καθώς θα απαιτούσε χιλιάδες νοικοκυριά να τηρούν τα ίδια πρότυπα παραγωγής και επιχείρησης. κυβερνητικοί αξιωματούχοι το έχουν προσπαθήσει, αλλά απέτυχαν κάθε φορά.

Έχει αποδειχθεί σχεδόν αδύνατο για τους κρατικούς ρυθμιστικούς φορείς να τυποποιήσουν την βιομηχανία ελαιολάδου Kabylian από τη συγκομιδή ελαιόδεντρων μέχρι την εξαγωγή του πετρελαίου τους. Σε τέτοιες συνθήκες, η απόδοση και η πώληση ελαιολάδου που ανταποκρίνεται στα υγειονομικά και γευστικά πρότυπα σε πιθανούς ξένους επιχειρηματικούς εταίρους μπορεί να παραμείνει μια περίπλοκη πρόκληση για την Καβυλία τα επόμενα χρόνια.

• L'Expression - Le Quotidien


• Χουί ελ ντε Ντε Καμπίλι