Στην Ιταλία, οι ειδικοί του κλάδου προβλέπουν χαμηλότερη απόδοση, υψηλότερη ποιότητα

Σύμφωνα με υπολογίζει από το Ινστιτούτο Υπηρεσιών για την Αγορά Γεωργίας και Τροφίμων (Ισμέα), η ιταλική παραγωγή ελαιολάδου για τη συγκομιδή 2022/23 αναμένεται να μειωθεί στους 208,000 τόνους. Η Ismea στήριξε την έκθεσή της σε δεδομένα που συγκέντρωσαν οι ενώσεις παραγωγών Italia Olivicola και Unaprol στις αρχές Νοεμβρίου.

Οι εκτιμήσεις έδειξαν μείωση της παραγωγής κατά 37% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, που αντιστοιχεί σε περισσότερους από 120,000 τόνους ελαιολάδου που χάθηκαν λόγω ισχυρή ξηρασία σε συνδυασμό με ένα ​»εκτός έτους» (το έτος χαμηλής παραγωγής στον εναλλακτικό κύκλο ωφελείας μιας ελιάς).

"Αυτό συμβαίνει σε μια κατάσταση γενικής ανόδου των τιμών των συντελεστές παραγωγής που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή σε ολόκληρο τον κατασκευαστικό κόσμο», είπε η αναλυτής αγοράς της Ismea, Tiziana Sarnari Olive Oil Times. ​"Έτσι, οι τιμές παραγωγής αυξάνονται επίσης, ωθημένες όχι μόνο από την αύξηση του κόστους και τις χαμηλές εθνικές αποδόσεις, αλλά και από τη διεθνή κατάσταση που βλέπει μείωση της παραγωγής ισπανικού ελαιολάδου».

Σύμφωνα με την Ismea, η παραγωγή της Ισπανίας θα μπορούσε να σημειώσει πτώση 30 έως 50%, κάτι που θα επηρεάσει τη διαθεσιμότητα του ελαιολάδου παγκοσμίως. Από τις κορυφαίες χώρες παραγωγής, μόνο η Ελλάδα μπορεί να ξεπεράσει τα περσινά επίπεδα παραγωγής, φτάνοντας τους 300,000 τόνους, ενώ η Τυνησία ​»εκτός έτους, ενδέχεται να αντιμετωπίσει μείωση 25 τοις εκατό.

"Η συγκομιδή κοντεύει να τελειώσει σε ορισμένες περιοχές της χώρας, τότε δεν είναι δυνατόν να δοθούν ακόμη οριστικά στοιχεία, αφού θα βαρύνουν και οι αποδόσεις του ελαιολάδου», διευκρίνισε ο Σαρνάρη. ​"Γενικά, οι επιχειρήσεις διεξήχθησαν με αυστηρότερο χρονοδιάγραμμα από το συνηθισμένο, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω ζημιές από τις ασθένειες των φυτών που άρχισαν να εμφανίζονται σταθερά τα τελευταία χρόνια σε ένα πλαίσιο κλιματική αλλαγή και σχετική αυξανόμενη υγρασία. Από την άλλη, η μακρά ξηρασία απέτρεψε το ξέσπασμα παρασίτων όπως το ελιά καρπού, και αυτό επέτρεψε σε πολλές περιοχές της χώρας να αποκτήσουν υψηλότερα επίπεδα ποιότητα επίπεδα.”

Πέρυσι, κατά την πρώτη φαινολογική φάση, οι ιταλικές ελιές υπέφεραν από την έλλειψη βροχής και την επιστροφή του κρύου την άνοιξη, που επηρέασε την ανθοφορία και την καρποφορία και προκάλεσε επίσης πτώση καρπών. Στη συνέχεια, η βλαστική ανάπτυξη των ελαιώνων τέθηκε σε σκληρή δοκιμασία από την παρατεταμένη ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, που οδήγησε σε εκτεταμένη χρήση έκτακτης άρδευσης. Τέλος, οι βροχές στα τέλη Αυγούστου έφεραν ανακούφιση στα φυτά, αλλά οι εργασίες συγκομιδής επιταχύνθηκαν για να αποφευχθούν επιθέσεις από παθογόνους οργανισμούς.

"Όταν πρόκειται για την συγκομιδή Τα τελευταία χρόνια, οι προβλέψεις παραγωγής έχουν κανόνα με πολλές εξαιρέσεις λόγω πολύ διαφορετικών καταστάσεων που προκύπτουν ακόμη και σε παρακείμενες περιοχές», υπογράμμισε ο Σαρνάρι. ​"Σε αυτή την περίπτωση, αν θέλουμε να κάνουμε μια ακραία σύνθεση, η περιοχή με την πιο συνεπή μείωση της παραγωγής μπορεί να εντοπιστεί στο Νότο, και σε σχέση με το βάρος της στην εθνική παραγωγή».

Για την Απουλία, που αντιπροσωπεύει μόνο το ήμισυ της ιταλικής εθνικής παραγωγής, η Ismea εκτίμησε ότι η παραγωγή ήταν περισσότερο από το μισό, με πτώση 52%. Σημαντική απώλεια θα σημειωθεί επίσης στη Σικελία και την Καλαβρία, των οποίων η παραγωγή αναμένεται να μειωθεί κατά 25 και 42 τοις εκατό αντίστοιχα. Από την άλλη πλευρά, η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί στην Κεντρική Ιταλία με αυξανόμενα ποσοστά στο Λάτσιο (17%), στην Τοσκάνη και στην Ούμπρια (27%). Μετά τη δραματική πτώση του περασμένου έτους, οι βόρειες περιοχές παρουσιάζουν σημάδια ανάκαμψης –εκτιμάται αύξηση 27% στη Λιγουρία– αλλά όχι τόσο όσο αναμενόταν πριν από τη μεγάλη καλοκαιρινή ξηρασία.

• Ισμέα