Οι εξαγωγές ελαιολάδου της Ευρώπης με πρωτοποριακό ρυθμό

Ευρωπαϊκή Ένωση εξαγωγή ελαιολάδου Οι όγκοι είναι σε ρυθμό για να επιτύχουν νέο ρεκόρ κατά την περίοδο καλλιέργειας 2019/20, σύμφωνα με τον Γενικό Διευθυντή Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης βραχυπρόθεσμη έκθεση προοπτικών αγοράς για το φθινόπωρο 2020.

Από τον Οκτώβριο του 2019 έως τον Ιούλιο του 2020, οι εξαγωγές αυξήθηκαν σημαντικά και φτάνουν τους 820,000 τόνους. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, το προηγούμενο ρεκόρ επιτεύχθηκε κατά το έτος καλλιέργειας 2018/19, όταν το μπλοκ εξήγαγε 647,600 τόνους.

Ο όγκος των εξαγωγών αυξήθηκε σε κάθε έναν από τους κύριους προορισμούς της ΕΕ για το ελαιόλαδο, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των αποστολών κατά 32% τόσο στη Βραζιλία όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο (που εγκατέλειψε επίσημα την ΕΕ στις 31 Ιανουαρίου 2020), αύξηση 16% στις Ηνωμένες Πολιτείες και τρεις τοις εκατό αυξήσεις τόσο στην Ιαπωνία όσο και στην Κίνα.

Σε συνδυασμό, αυτές οι πέντε χώρες αντιπροσωπεύουν περίπου το 70% όλων των εξαγωγών ελαιολάδου από το εμπορικό μπλοκ των 27 μελών.

Ωστόσο, συνεχώς χαμηλό τιμές ελαιολάδου σε ολόκληρη την ΕΕ σημαίνει ότι η αξία αυτών των εξαγωγών δεν ταιριάζει με τον όγκο. Η αξία των εξαγωγών ελαιολάδου στις Ηνωμένες Πολιτείες μειώθηκε κατά περίπου 10% και μειώθηκε κατά 2019% τόσο στην Ιαπωνία όσο και στην Κίνα το 20/-.

Μαζί με τις εξαγωγές, οι εισαγωγές ελαιολάδου θα μπορούσαν επίσης να φθάσουν σε ένα ιστορικό υψηλό, με την ΕΕ να αναμένεται να φέρει 240,000 τόνους κατά την περίοδο καλλιέργειας 2019/20. Το προηγούμενο ρεκόρ εισαγωγών ανήλθε σε 231,800 τόνους κατά την περίοδο καλλιέργειας 2003/04.

Σχεδόν το 90 τοις εκατό αυτών των εισαγωγών αναμένεται να προέλθει από την Τυνησία, η οποία αναμένει επίτευξη ρεκόρ εξαγωγών στο 2019 / 20.

"Αυτές οι αυξανόμενες ροές οφείλονται τόσο στην επεξεργασία της ΕΕ όσο και στην ανάγκες επανεξαγωγής, που συμβάλλει στη διατήρηση των επιχειρηματικών σχέσεων σε ορισμένους εξαγωγικούς προορισμούς όπου ορισμένες εξαγωγές της ΕΕ είναι περιορισμένες λόγω δασμών αντιποίνων », έγραψαν οι συντάκτες της έκθεσης, αναφερόμενος στην επιβολή δασμού 25 τοις εκατό από τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τις εισαγωγές συσκευασμένων ισπανικών ελαιολάδων τον Οκτώβριο του 2019.

Ενώ τόσο οι εξαγωγές όσο και οι εισαγωγές αναμένεται να αυξηθούν καθώς πλησιάζει το έτος καλλιέργειας, κατανάλωση ελαιολάδου αναμένεται να αυξηθεί κατά τρία τοις εκατό στην ΕΕ

Η αύξηση τροφοδοτείται κυρίως από ​"ισχυρή κατανάλωση από τα νοικοκυριά », την οποία η έκθεση αποδίδει σε κλειδώματα που επιβλήθηκαν από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης για τον περιορισμό της εξάπλωσης των Πανδημία covid-19 και έρχεται παρά τη μειωμένη ζήτηση από τους τομείς των εστιατορίων και της φιλοξενίας.

"Μαζί με την αναμενόμενη αύξηση των εξαγωγών, θα πρέπει να συμβάλει στη μείωση των αποθεμάτων κατά 20% », ανέφερε η έκθεση.

Οι παραγωγοί σε ολόκληρο τον κλάδο έχουν από καιρό υποστηρίξει ότι η αύξηση της κατανάλωσης και των εξαγωγών σε συνδυασμό με ένα μείωση του μαζικού κόλου των αποθεμάτων ελαιολάδου θα βοηθήσει τις τιμές να ανακάμψουν σε ολόκληρο το μπλοκ.

Κοιτώντας μπροστά στο έτος καλλιέργειας 2020/21, η έκθεση το προβλέπει παραγωγή ελαιολάδου στην ΕΕ θα φθάσει τους 2.2 εκατομμύρια τόνους, αύξηση 17 τοις εκατό σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος καλλιέργειας.

Η Ισπανία είναι αναμένεται να ηγηθεί του δρόμου με 1.55 εκατομμύρια τόνους, ακολουθούμενη από την Ιταλία και την Ελλάδα με περίπου 290,000 τόνους και 280,000 τόνους, αντίστοιχα. Εν τω μεταξύ, η παραγωγή στην Πορτογαλία εκτιμάται ότι φτάνει τους 100,000 τόνους.

Λόγω των υψηλών ρεκόρ εξαγωγών του τρέχοντος έτους καλλιέργειας και των υφιστάμενων αποθεμάτων σε πολλά από τα μεγαλύτερα κράτη στον κόσμο που καταναλώνουν ελαιόλαδο, οι εξαγωγές αναμένεται να μειωθούν ξανά το 2020/21. Η έκθεση προβλέπει ότι η ΕΕ θα μεταφέρει 790,000 τόνους στο εξωτερικό. Ως αποτέλεσμα, οι εισαγωγές αναμένεται επίσης να μειωθούν.

Ωστόσο, η κατανάλωση ελαιολάδου αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται. Η έκθεση προβλέπει αύξηση της κατανάλωσης 3.5% το 2020/21, τροφοδοτούμενη τόσο από τη συνεχιζόμενη αύξηση της εγχώριας ζήτησης σε συνδυασμό με την αργή ανάκαμψη του τομέα εστιατορίων και φιλοξενίας.