Οι αυξανόμενοι παραγωγοί ανησυχούν για τις πωλήσεις γενικού ελαιολάδου

Με τη Σάρα Σβέγκερ
Olive Oil Times Συνεισφέρων | Αναφορά από το Μπουένος Άιρες

Η πώληση προϊόντων ελαιολάδου κοινόχρηστης ονομασίας και ιδιωτικής ετικέτας στην Ισπανία έχει αυξηθεί δραματικά, προκαλώντας πτώση των επενδύσεων σε προϊόντα υψηλής ποιότητας, σύμφωνα με τα στοιχεία της χώρας. Εθνική ένωση κατασκευαστών βρώσιμων ελαίων, συσκευαστών και ραφιναριστών (Anierac).

Ο Πρόεδρος της Anierac, Pedro Rubio, δήλωσε στο γραφείο πληροφοριών τροφίμων και γεωργίας Efeagro ότι οι γενικές μάρκες βρώσιμων ελαίων διαχειρίζονται ένα ποσοστό πωλήσεων που είναι ​"πραγματικά θεαματική, εκπληκτική και άνευ προηγουμένου »στην Ευρώπη, με τις γενικές μάρκες να ελέγχουν πλέον έως και το 60-80% του μεριδίου αγοράς. Ο Rubio έχει συνδέσει το
αύξηση των γενόσημων προϊόντων στη χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία θεωρούσε τις τιμές να καταδύονται τόσο μεγάλες
οι λιανοπωλητές προσπάθησαν να προσελκύσουν πελάτες.

Pedro Rubio

Στις αρχές του περασμένου έτους εμφανίστηκαν φόβοι ότι η μάχη μεταξύ των εμπορικών σημάτων ελαιολάδου γενικών και κατασκευαστών θα μπορούσε να βλάψει ολόκληρο τον τομέα. Οι αναφορές ήταν ότι σε ορισμένες κατηγορίες, όπως το εξευγενισμένο ελαιόλαδο, τα εμπορικά σήματα των λιανοπωλητών σημείωσαν διανομή 78%, ενώ οι γενικές εκδόσεις του εξαιρετικά θεωρημένου εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου διαχειρίστηκαν μεταξύ 45% και 50% του μεριδίου αγοράς.

Τότε, ο Rubio τόνισε ότι τα σήματα γενικής χρήσης δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 50% του μεριδίου αγοράς και ο διάλογος μεταξύ κατασκευαστών και διανομέων ήταν κρίσιμος για την επιβίωση του κλάδου.

Ο Rubio λέει ότι οι μάρκες γενικών και οι μάρκες κατασκευαστών πρέπει να συνυπάρχουν σε ίσο επίπεδο όσον αφορά το μερίδιο αγοράς, κάτι που δεν συμβαίνει τώρα. Λέει ότι κάτι παραπάνω από μερίδιο αγοράς 50% είναι ​"δραματική ", καθώς η ανισορροπία αυτή εμποδίζει τους παραγωγούς καθώς και τους βιομηχάνους, τους εμπόρους και τους εξαγωγείς να επιτύχουν επαρκή περιθώρια κέρδους.

Η αύξηση των πωλήσεων του γενικού ελαιολάδου είναι εκπληκτική, καθώς το ελαιόλαδο θεωρείται γενικά ως ένα από τα λίγα προϊόντα, όπως το κρασί, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ένα φθηνότερο ​»χωρίς όνομα "προϊόν και να διατηρήσει την ποιότητα και τη γεύση του.

Ωστόσο, καθώς οι οικονομίες έχουν υποχωρήσει σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι οι καταναλωτές ήταν πρόθυμοι να παραβλέψουν οποιοδήποτε προϊόν που θα εξοικονομήσει λίγα δολάρια, δικαιολογημένα. Αυτό αποδεικνύεται από την άνοδο των φθηνότερων λιπαντικών όπως το ηλιέλαιο, το αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο και το έλαιο canola, ιδιαίτερα σε χώρες με οικονομίες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η Αργεντινή.

Η Ισπανία σημείωσε πτώση 2.38% στις πωλήσεις ελαιολάδου στην εγχώρια αγορά αυτή τη σεζόν, αλλά ο Rubio λέει ότι αυτή η πτώση εξισορροπήθηκε από την επιτυχία στις παγκόσμιες εξαγωγές, η οποία έχει δει την ισπανική αγορά ελαιολάδου να αυξάνεται.

Πιστεύει όμως ότι στην εγχώρια αγορά απαιτούνται κάποιες κρίσιμες αλλαγές και έτσι υποστηρίχθηκε η προώθηση εξειδικευμένων αγορών και εμπορικών σημάτων υψηλής προστιθέμενης αξίας, η ενίσχυση της EVOO και η αναζήτηση νέων διεθνών αγοραστών.

Ωστόσο, ο Rubio λέει ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε αλλαγή από ​"έντονα ελαιόλαδα (χαμηλότερης ποιότητας) (-21.36% μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν) σε παρθένα (+ 16.18%) ή εξαιρετικά παρθένα (+ 2.59%) ελαιόλαδα. Αποδίδει αυτήν την τάση σε αγοραστές που εκτιμούν την υψηλότερη ποιότητα του παρθένου ελαιολάδου και τη μικρή διαφορά στις τιμές των διαφόρων τύπων λαδιού.

Ωστόσο, ο Πρόεδρος της Anierac είπε ότι λυπάται βαθιά για το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει ελπίδα αναβίωσης για το πυρηνέλαιο με πτώση 8.8% στα 11.17 εκατομμύρια λίτρα αυτή τη σεζόν μετά τη ​"άδικος »απαγόρευση και ανάκληση του προϊόντος πριν από λίγα χρόνια που αφαίρεσε το προϊόν από τα ράφια.

Η ισπανική κυβέρνηση απαγόρευσε το ελαιόκαρπο τον Ιούλιο 2001, αφού διαπίστωσε υψηλά επίπεδα πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων - περιβαλλοντικούς ρύπους που περιλαμβάνουν χημικές ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο.

Έκτοτε, το πυρηνέλαιο έχει λάβει μια σειρά κακής δημοσιότητας, που σχετίζεται κυρίως με τον κίνδυνο σχηματισμού καρκινογόνων και μεταλλαξιογόνων συστατικών στη λεπτή διαδικασία εκχύλισης υψηλής θερμότητας και λόγω της κατώτερης γεύσης του σε σύγκριση με άλλες ποιότητες ελαιολάδου.