Η ανακάλυψη του εργοστασίου σαπουνιού του 9ου αιώνα στο Ισραήλ ρίχνει φως στο αρχαίο εμπόριο

Η Ισραηλινή Αρχαιότητα Αρχή (IAA) ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός εργοστασίου σαπουνιού ελαιολάδου 1,200 ετών κοντά στο Ραχάτ, μια πόλη των Βεδουίνων στο νότιο Ισραήλ.

Αυτό είναι το παλαιότερο γνωστό εργοστάσιο σαπουνιών στο σύγχρονο Ισραήλ και ένα από τα πρώτα παραδείγματα παραγωγής στερεών σαπουνιών στον κόσμο.

Σύμφωνα με την IAA, το εργοστάσιο βρέθηκε μέσα στο σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η ευημερία της οικογένειας προήλθε από την πώληση του σαπουνιού ελαιολάδου.

"Αυτή είναι η πρώτη φορά που ανακαλύφθηκε ένα εργαστήριο σαπουνιών τόσο αρχαίο όσο αυτό μας επιτρέπει να αναδημιουργήσουμε την παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής της βιομηχανίας σαπουνιών. Για αυτόν τον λόγο, είναι αρκετά μοναδικό », δήλωσε η Έλενα Κογκεν Ζεχάβι, διευθύντρια ανασκαφών IAA. ​"Είμαστε εξοικειωμένοι με σημαντικά κέντρα παραγωγής σαπουνιών από μια πολύ μεταγενέστερη περίοδο - την οθωμανική περίοδο. Αυτά ανακαλύφθηκαν στην Ιερουσαλήμ, το Νάμπλου, τη Γιάφα και τη Γάζα. "

Οι λάκκοι της ελιάς που βρέθηκαν στο σκάψιμο και οι χημικές αναλύσεις δείχνουν ότι αυτό 9^th- το εργοστάσιο σαπουνιών αιώνα χρησιμοποιούσε το ελαιόλαδο ως βάση του. Το ελαιόλαδο αναμίχθηκε με στάχτη από φυτά αλατιού, που αποτελούνται από άλατα ποτάσας και νερό.

Σύμφωνα με την IAA, το μείγμα που προέκυψε μαγειρεύτηκε για επτά ημέρες προτού αφεθεί να κρυώσει να σκληρυνθεί για άλλες 10 ημέρες. Μετά τη σκλήρυνση, το σαπούνι κόπηκε σε ράβδους και αφέθηκε να στεγνώσει για δύο επιπλέον μήνες.

Ο Kogen Zehavi είπε στους Times του Ισραήλ ότι αυτή η μέθοδος παραγωγής χρησιμοποιείται ακόμη από παραγωγούς σαπουνιών ελαιολάδου στο Nablus. Η παλαιστινιακή πόλη υπήρξε κέντρο παραγωγής σαπουνιού ελαιολάδου από τουλάχιστον τα 10^th αιώνας.

Αυτή η διαδικασία χρειάστηκε λίγο, αλλά μόλις ολοκληρώθηκε, το σαπούνι ελαιολάδου ήταν πιο εύκολο να αποσταλεί και να πουληθεί. Ο Kogen Zehavi πρόσθεσε ότι το σαπούνι ήταν ένα πολύτιμο προϊόν εξαγωγής εκείνη την εποχή. Από την Αίγυπτο έως τη Βαγδάτη, πλούσιοι άνθρωποι αγόρασαν σαπούνι τόσο γρήγορα όσο οι κατασκευαστές σαπουνιών μπορούσαν να το παράγουν.

Ο δήμαρχος του Rahat, Fahiz Abu Saheeben, πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη των 9^th-κατά το εργοστάσιο απέδειξε περαιτέρω το βαθύ ​"Ισλαμικές ρίζες »της πόλης.

Οι μελετητές από καιρό υποθέτουν ότι οι 9^th αιώνα σηματοδότησε μια περιφερειακή ύφεση το Πολιτισμός και την οικονομία. Ωστόσο, το εργοστάσιο σαπουνιού, μεταξύ άλλων πρόσφατων ανακαλύψεων, υποδηλώνει ότι το μεγάλο εμπόριο και το εμπόριο συνεχίζεται, με μεγάλο μέρος αυτού του εμπορίου να αφορά ελιές και προϊόντα ελαιολάδου.

Μετά την ισλαμική κατάκτηση, οι οινοπαραγωγοί ήταν σε μεγάλο βαθμό εκτός εργασίας. Ωστόσο, οι οπαδοί του Ισλάμ θεωρούν ευνοϊκές τις ελιές και το ελαιόλαδο και η περιφερειακή παραγωγή και των δύο αυξήθηκε σημαντικά.

Κάποια στιγμή στο 8^th αιώνα, οι ισλαμικοί χημικοί κατέκτησαν τη δημιουργία σκληρού σαπουνιού. Εκείνη την εποχή, η Ευρώπη χρησιμοποιούσε λιπαρά σαπούνια λοσιόν φτιαγμένα με λαρδί για να καθαρίσουν ρούχα και δάπεδα. Στη θέση ζωικού λίπους, οι Ισλαμικοί κατασκευαστές σαπουνιών χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο Αυτά τα νέα άοσμα σαπούνια θα μπορούσαν επίσης να είναι χρησιμοποιείται για προσωπική υγιεινή.

• Χαάρτς
• Ώρες του Ισραήλ
• Δελτίο των Αμερικανικών Σχολών Ανατολικής Έρευνας