Το Ινστιτούτο αγροτικών επιχειρήσεων της Ινδίας πραγματοποιεί πειράματα με το Ισραήλ

Οι ελιές δεν είναι βασικές καλλιέργειες στην Ινδία. Ωστόσο, αγρότες από το Rajasthan, ένα έρημο κράτος στα δυτικά σύνορα της Ινδίας, κάνουν ένα μεγάλο άλμα για να παράγουν ελιές με τη βοήθεια της ισραηλινής εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα της γεωργίας. Μια κυβερνητική και ιδιωτική εταιρική σχέση στοχεύει να αλλάξει την παράδοση καθώς περισσότερο από 200 εκτάρια από την τρέχουσα συγκομιδή καθιστά την Ινδία παραγωγό ελιών στον κόσμο.

Το έργο ξεκίνησε αρχικά όταν δημιουργήθηκε κοινοπραξία μεταξύ της Indolive, μιας ισραηλινής εταιρείας και του αγροτικού συμβουλίου που εκπροσώπησε το Rajasthan. Αργότερα, το 2007, μια ινδική ιδιωτική εταιρεία, η Finolex Plasson Industries Ltd μπήκε στην επιχειρηματική συνεργασία μέσω της θυγατρικής της Plastro Plasson. Αυτά τα μέρη που σχετίζονται με την κοινή επιχείρηση είναι τώρα γνωστά ως συνεργάτες της Rajasthan Olive Cultivation Ltd (ROCL).

Η συμπερίληψη μιας εταιρείας του ιδιωτικού τομέα σε συνεργασία έχει ικανοποιήσει τον Ισραηλινό επενδυτή, καθώς υπάρχουν πολλές πολυπλοκότητες στο να ασχοληθούμε μόνο με την ινδική γραφειοκρατία. Εν τω μεταξύ, καθώς ο Plastro Plasson δραστηριοποιείται ήδη σε στάγδην άρδευση, θεωρήθηκαν ιδανικοί για το έργο.

Το εγχείρημα είχε αρχικά αρχίσει ως πείραμα, αλλά τώρα έχει πάρει τη μορφή ενός συστήματος οργανωμένης καλλιέργειας που έχει παρουσία σε έξι περιοχές στο Rajasthan. Ωστόσο, δεν ήταν πάντα μια ομαλή διαδρομή για την επιχείρηση. Προβλήματα όπως τα σημεία συμφόρησης στους πόρους για την έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και η έλλειψη νερού στην ξηρή δυτική έρημο έχουν προκύψει ως μεγάλες προκλήσεις κατά των σχεδίων της ROCL.

Η κυβέρνηση του Ρατζαστάν έβαλε Rs. 15 εκατομμύρια (περίπου 270,000 $) για μετοχικό κεφάλαιο. Ωστόσο, παρά μια τόσο υγιή επένδυση, έργα όπως αυτό συχνά αναδεικνύονται από τις κυβερνήσεις, καθώς δεν αντιπροσωπεύουν τις κύριες οικονομικές δραστηριότητες. Επιπλέον, υπάρχουν ζητήματα κατάρτισης ανθρώπων, δημιουργίας της σωστής υποδομής και υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην παρακολούθηση της ελιάς.

Επιπλέον, καθώς οι κυβερνήσεις βλέπουν καλύτερες αποδόσεις μέσω της Πληροφορικής και των υπηρεσιών, ο τομέας των αγροτικών επιχειρήσεων έχει σκληρό ανταγωνισμό για επενδύσεις χαρτοφυλακίου. Ένα ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο είναι ότι, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το συνολικό μερίδιο της γεωργίας στο ΑΕΠ της Ινδίας είναι περίπου 21 τοις εκατό, ενώ το 72 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού κατοικεί σε αγροτικές αγροτικές κοινότητες.

Ωστόσο, οι αγρότες στο Rajasthan εξακολουθούν να ενδιαφέρονται αρκετά για να μπουν στην ελαιοκαλλιέργεια παρά την περιορισμένη έκθεση της καλλιέργειας στις τοπικές αγορές. Στην πραγματικότητα, πολλοί αγρότες είναι τώρα πρόθυμοι να αλλάξουν τις καλλιεργητικές τους συνήθειες καθώς οι αποδόσεις σε πολλές άλλες μεγάλες καλλιέργειες στο Rajasthan μειώνονται. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της ελιάς προορίζεται να εξαχθεί, οι αγρότες βλέπουν αυτήν την επιχείρηση ως δυνητικά κερδοφόρα επιλογή μακροπρόθεσμα.

"Τον Αύγουστο αναμένουμε ότι τα μηχανήματα πίεσης λαδιού θα προέρχονται από την Ιταλία ", δήλωσε ο Yogesh Verma, διευθυντής της ROCL. ​"Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε τώρα να πιέσουμε το πετρέλαιο στην Ινδία ", είπε. Αυτό θα μειώσει τις εισαγωγές ελαιολάδου οι οποίες τώρα ισοδυναμούν με 11,000 μετρικούς τόνους. Επιπλέον, ο διαχειριστής της ROCL ισχυρίζεται ότι η συγκομιδή σύντομα θα χτυπήσει 5,000 εκτάρια μέσα σε τέσσερα έως πέντε χρόνια.

"Εκτός από τα 182 στρέμματα γης κάτω από εμάς, υπάρχουν ξεχωριστά 72 στρέμματα για ντόπιους αγρότες», είπε ο Βέρμα. Δείχνει ότι η τάση πλησιάζει. Η Ινδία θα μπορούσε σύντομα να γίνει σημαντικός εξαγωγέας ελαιολάδου, υπό την προϋπόθεση ότι τα έργα όπως το ROCL θα γίνουν επιτυχημένα.