Καθώς ξεκινά η συγκομιδή στην Κροατία, οι αξιωματούχοι παρέχουν συμβουλές ασφάλειας στους αγρότες

Οι ελαιοκαλλιεργητές στην Κροατία ξεκίνησαν τη συγκομιδή.

Από την πρώτη Οκτωβρίου έως τα τέλη Νοεμβρίου, θα πρέπει να μαζευτούν οι καρποί από 5.5 εκατομμύρια δέντρα, που εκτείνονται για περισσότερα από 500 χιλιόμετρα κατά μήκος της ακτογραμμής της Αδριατικής από τη Savudrija στην Ίστρια έως την Prevlaka στη νότια Δαλματία.

Η συγκομιδή είναι χαρά, αλλά και πολλούς κινδύνους, ειδικά όπου τα δέντρα είναι ψηλά και το έδαφος είναι απροσπέλαστο και βραχώδες, όπως είναι κατά μήκος των ακτών της χώρας και στα πολλά νησιά της.

Ίσως τίποτα δεν περιέγραψε τους κινδύνους της συλλογής της ελιάς περισσότερο από ένα πολυδιηγούμενο ανέκδοτο μεταξύ των αγροτών της χώρας.

Καθώς ένας άντρας ετοιμαζόταν να πάει να μαζέψει ελιές, η γυναίκα του τον ρώτησε: ​"πότε θα μου φέρεις το μεσημεριανό;» Απάντησε: ​"Δεν ξέρω, αλλά μη με βιάζετε. Ίσως θα φάω μεσημεριανό στο νοσοκομείο».

Αυτό το σκοτεινό χιουμοριστικό ανέκδοτο επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια και είναι πάντα επίκαιρο γιατί έχει βάσεις στην πραγματικότητα.

Όταν ξεκινά η συγκομιδή, ιδιαίτερα τον Οκτώβριο και ακόμη και τον Νοέμβριο, συνήθως αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών στα χειρουργικά τμήματα. Έρχονται με σπασμένα άκρα, τις περισσότερες φορές χέρια και πόδια, αλλά και άλλους τραυματισμούς.

Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ο Μπλάζενκο Μπόμπαν, ο νομάρχης της επαρχίας Σπλιτ-Δαλματίας, έπεσε από μια ελιά και έσπασε τρία πλευρά κατά τη διάρκεια της συγκομιδής στο άλσος του.

Σε ένα ξεχωριστό περιστατικό, ένας 68χρονος κάτοικος από το νησί Hvar δάγκωσε μια οχιά, το πιο δηλητηριώδες φίδι στην Κροατία, από ένα κλαδί ενώ μάζευε ελιές στην περιοχή Selce κοντά στο Bogomolje.

Ευτυχώς, τον Οκτώβριο μόνο πολύ μικρά φίδια ζουν στα ελαιόδεντρα. Ωστόσο, ακόμη και αυτά μεταδίδουν μια μικρή δόση δηλητηρίου στα θύματά τους.

Δυστυχώς έχουν καταγραφεί και άλλες περιπτώσεις με τραγικές συνέπειες.

Στις νησί Μπρατς, ένας 74χρονος αγρότης από το Nerežišće, πέθανε μαζεύοντας ελιές στους ελαιώνες μεταξύ Donji Humac και Lećevica. Κάποια στιγμή σκαρφάλωσε σε ένα πέτρινο σωρό για να φτάσει πιο εύκολα στα φρούτα από τα ψηλότερα κλαδιά, αλλά ξαφνικά έπεσε σπάζοντας τη σπονδυλική του στήλη. Πέθανε επί τόπου.

Πέρυσι, θάνατοι κατά τη διάρκεια της συγκομιδής καταγράφηκαν στο Split na Brdi, όπου ένας ηλικιωμένος άνδρας έπεσε από μια ελιά στους πρόποδες ενός βουνού.

Ενώ αφθονούν πολλές ιστορίες για ατυχή ατυχήματα κάθε είδους κατά τη συγκομιδή της ελιάς, οι πιο συχνοί τραυματισμοί είναι στα μάτια, σύμφωνα με τον γνωστό οφθαλμίατρο από το Σπλιτ, Βλάντε Γκλαβότα.

"Οι τραυματισμοί του οφθαλμού του κερατοειδούς, με κατάγματα των άκρων, είναι από τους πιο συνηθισμένους κατά τη συγκομιδή της ελιάς», έγραψε σε μια ανάρτηση στο blog που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του ιατρείου του.

Ο γνωστός ελαιοπαραγωγός Stanko Sikirić, από το Bibinje, είπε επίσης πρόσφατα την ιστορία για το πώς έχασε το μάτι του στον δημοσιογράφο από τη Ζαντάρ, Velimir Brkić.

Ακριβώς πριν από 11 χρόνια σε μια συγκομιδή ελιάς, στο ίδιο σημείο όπου τρύγιζαν μαζί με τρία μέλη της οικογένειάς του, ένα φύλλο ελιάς τον μαχαίρωσε στο αριστερό μάτι. Θα θυμάται αυτή τη στιγμή για μια ζωή γιατί, μετά το τσίμπημα, τα πράγματα περιέπλεξαν και έχασε το μάτι του.

"Μετά από εκατό ταξίδια στο Ζάγκρεμπ για θεραπεία και εξετάσεις και δύο μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς, δυστυχώς, έχασα το μάτι μου», είπε ο Στάνκο, ένας βραβευμένος ελαιοπαραγωγός, ο οποίος κάποτε συγκέντρωσε επίσης ένα κόκκινο κρεμμύδι βάρους 2.5 κιλών.

Οι τραυματισμοί των ματιών είναι στην πραγματικότητα οι πιο συνηθισμένοι, αν και δεν γράφονται συχνά για αυτούς. Τα φύλλα της ελιάς είναι παχιά, συμπαγή και έχουν σχήμα κεφαλής λόγχης. Η κορυφή του φύλλου είναι μυτερή, αλλά ο ελαιοπαραγωγός συνήθως το ξεχνά αυτό τη στιγμή που θέλει να φτάσει στον τελευταίο καρπό από τα ψηλότερα κλαδιά.

Μερικές από τις πιθανές επιπλοκές από το τρύπημα στο μάτι από τα φύλλα της ελιάς είναι η κερατίτιδα - φλεγμονή του κερατοειδούς - και το έλκος του κερατοειδούς, που προέρχονται ως αποτέλεσμα μιας δευτερογενούς μόλυνσης στο σημείο μιας μη θεραπευμένης γρατσουνιάς του κερατοειδούς.

Η θεραπεία για αυτές τις καταστάσεις είναι δύσκολη και μακροχρόνια. Ακόμη και μετά τη θεραπεία, συχνά παραμένουν ουλές ιστού του κερατοειδούς, οδηγώντας σε μείωση της οπτικής οξύτητας.

Τα μάτια είναι ορθάνοιχτα ενώ οι αγρότες τρυγούν, επομένως οι τραυματισμοί είναι συνηθισμένοι, είπε ο Glavota. Οι πιο συχνοί είναι ασθενείς με γρατσουνισμένη επιφάνεια του ματιού, τον κερατοειδή.

"Συνοδεύεται από δυσάρεστο πόνο, αίσθημα κνησμού σαν να έπεσε κάτι στο μάτι, αυξημένο δάκρυ, αδυναμία ανοίγματος του ματιού, πρήξιμο των βλεφάρων και φωτοφοβία ή δυσανεξία στο δυνατό φως», είπε.

Η θεραπεία είναι επιτυχής και η ανάρρωση είναι σχετικά γρήγορη αλλά απαιτεί συχνούς ελέγχους.

"Δυστυχώς, υπάρχουν συχνά περιπτώσεις που οι ασθενείς δεν φτάνουν στην ώρα τους και όταν τα πράγματα περιπλέκονται, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία πιο δύσκολη, επιβραδύνει την ανάρρωση και αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών», έγραψε ο Glavota στο blog του.

Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, η οπτική οξύτητα από κερατίτιδα και έλκη κερατοειδούς που δεν έχει αντιμετωπιστεί μπορεί να είναι τόσο μειωμένη που η μόνη λύση για τη βελτίωση της όρασης είναι η μεταμόσχευση κερατοειδούς.

Λόγω της ακατάλληλης υπερανάπτυξης και της κακής πρόσφυσης του νέου επιθηλίου του κερατοειδούς στο σημείο της γρατσουνιάς, είναι συχνές οι λεγόμενες επαναλαμβανόμενες ή επαναλαμβανόμενες διαβρώσεις, οι οποίες περιοδικά προκαλούν διαταραχές παρόμοιες με αυτές κατά τη στιγμή του τραυματισμού.

Η Glavota συνιστά σε όποιον συμμετέχει στη συγκομιδή της ελιάς να φορά γυαλιά ή γυαλιά για να προστατεύει τα μάτια του. Οι συλλέκτες πρέπει επίσης να φορούν καπέλα, καπέλα με άκαμπτο χείλος, για να προστατεύονται από τις άκρες των φύλλων της ελιάς.

Κατά τη συγκομιδή με το χέρι, χωρίς αναδευτήρες, είναι επίσης προτιμότερο να χρησιμοποιείτε σκάλες αλουμινίου αντί για ξύλινες, γιατί η πιθανότητα πτώσης από αυτές είναι μικρότερη.

Η Marijan Tomac, γεωπόνος, προειδοποιεί τους συλλέκτες να είναι προσεκτικοί κατά τη συγκομιδή του τελευταίου καρπού από την κορυφή του δέντρου. Συνιστά στους συλλέκτες να μην σέρνονται στον θόλο ή να σκαρφαλώνουν από το ένα κλαδί στο άλλο.

"Ο διάβολος αφαιρεί την ταχύτητα» είναι ένα εύστοχο ρητό της Δαλματίας για τους τραυματισμούς που προκλήθηκαν κατά τη συγκομιδή των ελιών και σοφό για τους παραγωγούς.