Οι πολυφαινόλες ελιάς δείχνουν την υπόσχεση ως συστατικό τροφής υδατοκαλλιέργειας

Ιταλοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι η συμπλήρωση της τροφής τσιπούρας με εκχύλισμα πολυφαινόλης 0.08% βελτίωσε το ποσοστό μετατροπής της τροφής κατά 30%. Ενδείκνυνται επίσης αντιφλεγμονώδη και προανοσιακά αποτελέσματα.

Τα Διαχωριστικά πολυφαινόλες εν λόγω, υδροξυτυροσόλη και τυροσόλη, εξήχθησαν από απόβλητα ελαιοτριβείου, καθιστώντας τη μελέτη άλλο ένα παράδειγμα των δυνατοτήτων της ελαιοβιομηχανίας να συμβάλει στην κυκλική οικονομία και να αυξήσει τη βιωσιμότητα.

Τα Διαχωριστικά μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές από το Zooprophylactic Experimental Institute of Umbria and Marche και το τμήμα κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου της Perugia, σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει τις δυνατότητες των απορριμμάτων της ελαιοβιομηχανίας ως συμπληρωμάτων διατροφής υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο των παγκόσμιων περιβαλλοντικών ανησυχιών και Ευρωπαϊκή πράσινη διαπραγμάτευση.

Το πείραμα διεξήχθη σε 600 τσιπούρες, χωρισμένες τυχαία σε δύο διατροφικές ομάδες των 300. Κάθε ομάδα χωρίστηκε στη συνέχεια σε τρεις υποομάδες των 100 ψαριών που τοποθετήθηκαν σε ξεχωριστές εσωτερικές δεξαμενές.

Σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, τα ψάρια που τρέφονταν με την πειραματική δίαιτα έδειξαν τάση αύξησης του βάρους στην ενδιάμεση φάση (117 τοις εκατό αύξηση βάρους σε σύγκριση με 82 τοις εκατό) και υψηλότερη αύξηση βάρους καταγράφηκε στο τέλος του πειράματος (177 τοις εκατό σε σύγκριση με 125 τοις εκατό).

Σημαντική βελτίωση καταγράφηκε επίσης στην αναλογία μετατροπής ζωοτροφών (1.85 έναντι 1.45).

Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα συμπληρώματα διατροφής με πολυφαινόλες που προέρχονται από ελιά μπορεί να ενισχύσουν την ανάπτυξη διατηρώντας παράλληλα τη γενική υγεία και τη σωματική ευημερία των ψαριών.

Επιπλέον, γενετικές αναλύσεις έδειξαν ότι τα ψάρια που τρέφονταν με το συμπλήρωμα με βάση την πολυφαινόλη βελτίωσαν τη γονιδιακή έκφραση των βιοδεικτών που σχετίζονται με την ανοσία και τον μεταβολισμό.

Οι ερευνητές σημείωσαν ιδιαίτερα τη μείωση της έκφρασης του προφλεγμονώδους γονιδίου ιντερλευκίνης 12 βήτα και την αυξημένη έκφραση του αντιφλεγμονώδους γονιδίου ιντερλευκίνης 10.

Αυτά τα αποτελέσματα συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες που έδειξαν ότι οι δίαιτες με βάση τις φυτικές πρωτεΐνες μειώνουν την έκφραση διαφόρων προφλεγμονωδών δεικτών και άλλων γονιδίων που συνδέονται με την άμυνα του ανοσοποιητικού.

Αντίθετα, οι δίαιτες που βασίζονται σε ζωικές πρωτεΐνες, όπως τα ιχθυάλευρα, οδηγούν σε αύξηση της γονιδιακής έκφρασης που σχετίζεται με φλεγμονώδεις μεσολαβητές που συνδέονται με τη ρύθμιση της φλεγμονής και την ενεργοποίηση της φυσικής ανοσολογικής απόκρισης στη μόλυνση.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παράγει περίπου 88 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ετήσιων απορριμμάτων τροφίμων με εκτιμώμενο κόστος 143 δισεκατομμυρίων ευρώ, με την πλειοψηφία να προέρχεται από τη βιομηχανία τροφίμων και όχι από τους καταναλωτές.

Αυτή η κατηγορία αποβλήτων ευθύνεται για το οκτώ έως δέκα τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών και περίπου το έξι τοις εκατό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, της ρύπανσης και της παραγωγής αποβλήτων της ΕΕ.

Ως εκ τούτου, προσπάθησαν να εφαρμόσουν τις έννοιες της κυκλικής βιοοικονομίας και της βιώσιμης γεωργίας στην υδατοκαλλιέργεια.

Εκτεταμένη έρευνα έχει δείξει τα ευεργετικά αποτελέσματα της κατανάλωσης ψαριών λόγω του διατροφικού τους προφίλ, το οποίο είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, πολυακόρεστα λιπαρά οξέα όπως τα ωμέγα-3 και βιταμίνες όπως Β2 και Β6. Τα ψάρια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Μεσογειακή διατροφής και άλλες δίαιτες που σχετίζονται με την υγεία και τη μακροζωία.

Η υδατοκαλλιέργεια έχει θεωρηθεί ως βιώσιμο μέσο παραγωγής ψαριών. Συχνά έρχεται σε ευνοϊκή αντίθεση με την παραδοσιακή αλιεία και τις σχετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της, ιδιαίτερα την υπεραλίευση, τη διακοπή του τροφικού ιστού και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα – την τυχαία σύλληψη ειδών που δεν αποτελούν στόχο, όπως τα δελφίνια, οι θαλάσσιες χελώνες και τα θαλάσσια πτηνά.

Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, έχουν εγείρει ανησυχίες για δυνητικά επιβλαβείς πρακτικές στον κλάδο.

Μερικοί από τους κύριους παράγοντες που αναφέρονται είναι η σύνθεση, η πηγή και η απόδοση των ζωοτροφών. Ως εκ τούτου, η βελτίωση της βιωσιμότητας αυτής της πτυχής θεωρείται κλειδί για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του κλάδου στο σύνολό του.

• Nature Communications